9

^၁ ထို အ ခါ ယော ဘ က၊ ^၂ “ဤ အ မှန် တ ရား ကို ငါ သိ ပါ ၏။ သို့ သော် လူ သည် ဘု ရား သ ခင် ရှေ့ တွင် မည် သို့ ဖြောင့် မတ် နိုင် မည် နည်း။ ^၃ လူ သည် ကိုယ် တော် နှင့် အ ငြင်း အ ခုံ ပြု မည် ဆို လျှင် ပင် မေး ခွန်း တစ် ထောင် တွင် တစ် ခု မျှ ဖြေ နိုင် မည် မ ဟုတ် ပါ။ ^၄ ဉာဏ် ပ ညာ တန် ခိုး ကြီး တော် မူ သော ဘု ရား ကို မည် သူ သည် ဆန့် ကျင် အာ ခံ ပြီး အ သက် ချမ်း သာ ရာ ရ ဖူး သ နည်း။

^၅ ကိုယ် တော် သည် တောင် တို့ ကို ရွှေ့ ပစ် လိုက် ၏။ အ မျက် တော် ဖြင့် တောင် တို့ ကို မှောက် လှန် တော် မူ သော အ ခါ မည် သူ မျှ မ သိ နား မ လည် ကြ။ ^၆ မြေ ကြီး ကို သူ့ နေ ရာ ၌ လှုပ် ခတ် စေ သ ဖြင့် မြေ ကြီး တိုင် လုံး တို့ သည် တုန် လှုပ် ကြ ၏။ ^၇ နေ ကို အ မိန့် ပေး တော် မူ သ ဖြင့် နေ မ ထွက်။ ကြယ် တို့ ကို လည်း ချိပ် ပိတ် ထား တော် မူ ၏။ ^၈ ကောင်း ကင် မျက် နှာ ကြက် ကို တစ် ပါး တည်း ဖြန့် ကြက် တော် မူ ၍ ပင် လယ် လှိုင်း လုံး များ ကို နင်း တော် မူ ၏။ ^၉ ဓူ ဝံ ကြယ်၊ သ ရ ဝဏ် ကြယ်၊ ဖျောက် ဆိပ် ကြယ်၊ တောင် ပိုင်း ကြယ် တို့ ကို ဖန် ဆင်း တော် မူ ၏။ ^၁၀ စူ စမ်း ၍ မ ကုန် နိုင် သည့် ကြီး မြတ် သော အ မှု များ၊ ရေ တွက် ၍ မ ကုန် နိုင် သည့် အံ့ ဖွယ် သော အ မှု များ ကို ပြု တော် မူ ၏။  ^၁၁ ငါ့ အ နား မှ ဖြတ် သွား သည် ကို ငါ မ မြင်။ ငါ့ ကို ကျော် သွား သော် လည်း ကိုယ် တော် ကို ငါ မ မှတ် မိ။ ^၁၂ ကိုယ် တော် သိမ်း ယူ တော် မူ လျှင် မည် သူ တား နိုင် သ နည်း။ ‘မည် သို့ ပြု တော် မူ သ နည်း’ ဟု ကိုယ် တော် အား မည် သူ မေး လျှောက် ဝံ့ သ နည်း။

^၁၃ ဘု ရား သ ခင် သည် အ မျက် ကို ပြန် ထိန်း တော် မူ မည် မ ဟုတ်။ ရာ ခပ် အား ကူ ညီ သူ တို့ ပင် ခြေ တော် အောက် ၌ ပြား ပြား ဝပ် ကြ ရ ၏။ ^၁၄ ထို့ ကြောင့် ကိုယ် တော် ကို ငါ မည် သို့ တုံ့ ပြန် နိုင် မည် နည်း။ တုံ့ ပြန် နိုင် မည့် စ ကား ကို ငါ မည် သို့ ရှာ နိုင် ပါ မည် နည်း။ ^၁၅ ငါ ဖြောင့် မတ် နေ လျှင် ပင် တုံ့ ပြန် ၍ မ ရ။ ငါ့ အား တ ရား စီ ရင် မည့် သူ ကို အ သ နား ခံ ရန် သာ ရှိ တော့ မည်။ ^၁၆ ငါ ခေါ် ၍ ကိုယ် တော် ပြန် ထူး လျှင် ပင် ငါ့ အ သံ ကို နား ညောင်း တော် မူ သည် ဟု ငါ မ ယုံ နိုင် ပါ။ ^၁၇ အ ကြောင်း မှာ ကိုယ် တော် သည် မိုး သက် မုန် တိုင်း ဖြင့် ငါ့ ကို ကြေ မွ စေ တော် မူ ပြီ။ အ ကြောင်း မ ရှိ ဘဲ ငါ ၌ ဒဏ် ရာ များ ပြား စေ တော် မူ ခဲ့ ပြီ။ ^၁၈ ငါ့ အား အ သက် ရှူ ခွင့် ကို ပင် မ ပေး ဘဲ ခါး သီး မှု များ နှင့် ပြည့် စေ တော် မူ ခဲ့ ပြီ။

^၁၉ ကြည့် ရှု လော့။ တန် ခိုး နှင့် ပတ် သက် လျှင် ကိုယ် တော် သည် တန် ခိုး ကြီး သော အ ရှင် ဖြစ် တော် မူ ၏။ တ ရား မျှ တ မှု နှင့် ပတ် သက် လျှင် လည်း ကိုယ် တော် ကို မည် သူ စိန် ခေါ် ဝံ့ မည် နည်း။ ^၂၀ ငါ ဖြောင့် မတ် လျှင် ပင် ငါ့ နှုတ် သည် ငါ့ ကို သာ အ ပြစ် တင် လိမ့် မည်။ ငါ ၌ အ ပြစ် တင် စ ရာ မ ရှိ လျှင် ပင် ငါ့ ကို ကောက် ကျစ် သော သူ ဟု မိန့် တော် မူ လိမ့် မည်။ ^၂၁ ငါ သည် အ ပြစ် တင် စ ရာ မ ရှိ သော သူ ဖြစ် လျက် ပင် ငါ့ ကိုယ် ငါ မ သိ နိုင်။ ငါ့ အ သက် ကို ပင် ငါ အ လေး မ ထား နိုင် တော့ ပါ။

^၂၂ အား လုံး တို့ သည် အ တူ တူ ပင် ဖြစ် ၏။ ထို့ ကြောင့် ‘ကိုယ် တော် သည် အ ပြစ် တင် စ ရာ မ ရှိ သော သူ ကို လည်း ကောင်း၊ ဆိုး ယုတ် သော သူ ကို လည်း ကောင်း ဖျက် ဆီး တော် မူ မည်’ ဟု ငါ ဆို ခြင်း ဖြစ် ၏။ ^၂၃ ဘေး ဆိုး ရောက် လာ ၍ ရုတ် တ ရက် သေ ဆုံး ကြ ရ သော အ ခါ၊ အ ပြစ် မဲ့ သူ တို့ စုံ စမ်း ခြင်း ခံ ရ သော အ ခါ ကိုယ် တော် ပြုံး ရယ် တော် မူ ၏။ ^၂၄ ကမ္ဘာ မြေ ကြီး ကို ဆိုး ယုတ် သော သူ တို့ လက် သို့ အပ် ၍ တ ရား သူ ကြီး တို့ ၏ မျက် နှာ ကို ဖုံး အုပ် ထား တော် မူ သော အ ရှင် မှာ ကိုယ် တော် မ ဟုတ် လျှင် မည် သူ ဖြစ် မည် နည်း။

^၂၅ ငါ ၏ နေ့ ရက် တို့ သည် အ ပြေး သ မား ထက် ပင် လျင် မြန် ၏။ မည် သည့် ကောင်း ကျိုး ချမ်း သာ ကို မျှ မ တွေ့ မ မြင် ရ ဘဲ ကုန် လွန် သွား ကြ ၏။ ^၂၆ ကျူ ရိုး လှေ များ ကဲ့ သို့ လည်း ကောင်း၊ သား ကောင် ကို ထိုး သုတ် သော လင်း ယုန် ကဲ့ သို့ လည်း ကောင်း လျင် မြန် လွန်း လှ ၏။ ^၂၇ ‘ငါ သည် ကိုယ့် စိတ် ဒုက္ခ ကို မေ့ ထား ပြီး မျက် နှာ ကို ကြည် ကြည် ရွှင် ရွှင် ထား မည်’ ဟု ငါ ဆို လျှင် လည်း၊ ^၂၈ ငါ ခံ စား ရ သော ဒုက္ခ ဝေ ဒ နာ အ လုံး စုံ ကြောင့် ငါ ကြောက် ရွံ့ နေ ၏။ ကိုယ် တော် သည် ငါ့ ကို အ ပြစ် ဒဏ် နှင့် ကင်း လွတ် စေ တော် မူ မည် မ ဟုတ် ကြောင်း ငါ သိ ၏။ ^၂၉ ငါ ၌ အ ပြစ် ရှိ သည် ဟု စီ ရင် ခြင်း ကို ခံ ရ မည် ဆို လျှင် အ ဘယ် ကြောင့် ဤ သို့ အ ချည်း နှီး ကြိုး စား အား ထုတ် နေ ရ မည် နည်း။ ^၃၀ ငါ သည် နှင်း ရည် ဖြင့် ရေ ချိုး ၍ ငါ့ လက် ကို ပြာ ရည် ဖြင့် စင် ကြယ် အောင် ဆေး ကြော လျှင် လည်း၊ ^၃၁ ကိုယ် တော် သည် ငါ့ ကို တွင်း ထဲ သို့ ပစ် ချ တော် မူ မည် ဖြစ် ၍ ငါ့ အ ဝတ် တို့ ပင် ငါ့ ကို စက် ဆုပ် ရွံ ရှာ ကြ လိမ့် မည်။

^၃၂ ငါ သည် ကိုယ် တော် နှင့် အ တူ တ ရား ရုံး သို့ သွား ၍ တ ရား ရင် ဆိုင် မည့် အ ကြောင်း ကိုယ် တော် သည် ငါ ကဲ့ သို့ လူ ဖြစ် တော် မူ သည် မ ဟုတ်။ ^၃၃ ငါ တို့ နှစ် ဦး စပ် ကြား တွင် ကြား ဝင် စီ ရင် ဆုံး ဖြတ် ပေး မည့် သူ တစ် ယောက် မျှ မ ရှိ။ ^၃၄ ကိုယ် တော် သည် မိ မိ ၏ ကြိမ် လုံး ကို ငါ့ ထံ မှ ဖယ် ရှား တော် မူ ပါ စေ သော။ ကြောက် ရွံ့ ထိတ် လန့် ဖွယ် သော အ ရာ တို့ ဖြင့် ငါ့ ကို မ ခြောက် လှန့် ပါ စေ နှင့်။ ^၃၅ သို့ ဖြစ် လျှင် ငါ သည် မ ကြောက် မ ရွံ့ လျှောက် တင် ဝံ့ လိမ့် မည်။ ယ ခု မူ ထို သို့ မ လျှောက် တင် ဝံ့ ပါ တ ကား။

9

¹ Then Job answered, ² “Truly I know that it is so, but how can man be just with God? ³ If he is pleased to contend with him, he can’t answer him one time in a thousand. ⁴ God is wise in heart, and mighty in strength. Who has hardened himself against him and prospered?

⁵ He removes the mountains, and they don’t know it, when he overturns them in his anger. ⁶ He shakes the earth out of its place. Its pillars tremble. ⁷ He commands the sun and it doesn’t rise, and seals up the stars. ⁸ He alone stretches out the heavens, and treads on the waves of the sea. ⁹ He makes the Bear, Orion, and the Pleiades, and the rooms of the south. ¹⁰ He does great things past finding out; yes, marvelous things without number. ¹¹ Behold, he goes by me, and I don’t see him. He passes on also, but I don’t perceive him. ¹² Behold, he snatches away. Who can hinder him? Who will ask him, ‘What are you doing?’

¹³ “God will not withdraw his anger. The helpers of Rahab stoop under him. ¹⁴ How much less will I answer him, and choose my words to argue with him? ¹⁵ Though I were righteous, yet I wouldn’t answer him. I would make supplication to my judge. ¹⁶ If I had called, and he had answered me, yet I wouldn’t believe that he listened to my voice. ¹⁷ For he breaks me with a storm, and multiplies my wounds without cause. ¹⁸ He will not allow me to catch my breath, but fills me with bitterness.

¹⁹ If it is a matter of strength, behold, he is mighty! If of justice, ‘Who,’ says he, ‘will summon me?’ ²⁰ Though I am righteous, my own mouth will condemn me. Though I am blameless, it will prove me perverse. ²¹ I am blameless. I don’t respect myself. I despise my life.

²² “It is all the same. Therefore I say he destroys the blameless and the wicked. ²³ If the scourge kills suddenly, he will mock at the trial of the innocent. ²⁴ The earth is given into the hand of the wicked. He covers the faces of its judges. If not he, then who is it?

²⁵ “Now my days are swifter than a runner. They flee away. They see no good. ²⁶ They have passed away as the swift ships, as the eagle that swoops on the prey. ²⁷ If I say, ‘I will forget my complaint, I will put off my sad face, and cheer up,’ ²⁸ I am afraid of all my sorrows. I know that you will not hold me innocent. ²⁹ I will be condemned. Why then do I labor in vain? ³⁰ If I wash myself with snow, and cleanse my hands with lye, ³¹ yet you will plunge me in the ditch. My own clothes will abhor me.

³² For he is not a man, as I am, that I should answer him, that we should come together in judgment. ³³ There is no umpire between us, that might lay his hand on us both. ³⁴ Let him take his rod away from me. Let his terror not make me afraid; ³⁵ then I would speak, and not fear him, for I am not so in myself.

9

^၁ ထို အ ခါ ယော ဘ က၊ ^၂ “ဤ အ မှန် တ ရား ကို ငါ သိ ပါ ၏။ သို့ သော် လူ သည် ဘု ရား သ ခင် ရှေ့ တွင် မည် သို့ ဖြောင့် မတ် နိုင် မည် နည်း။ ^၃ လူ သည် ကိုယ် တော် နှင့် အ ငြင်း အ ခုံ ပြု မည် ဆို လျှင် ပင် မေး ခွန်း တစ် ထောင် တွင် တစ် ခု မျှ ဖြေ နိုင် မည် မ ဟုတ် ပါ။ ^၄ ဉာဏ် ပ ညာ တန် ခိုး ကြီး တော် မူ သော ဘု ရား ကို မည် သူ သည် ဆန့် ကျင် အာ ခံ ပြီး အ သက် ချမ်း သာ ရာ ရ ဖူး သ နည်း။

^၅ ကိုယ် တော် သည် တောင် တို့ ကို ရွှေ့ ပစ် လိုက် ၏။ အ မျက် တော် ဖြင့် တောင် တို့ ကို မှောက် လှန် တော် မူ သော အ ခါ မည် သူ မျှ မ သိ နား မ လည် ကြ။ ^၆ မြေ ကြီး ကို သူ့ နေ ရာ ၌ လှုပ် ခတ် စေ သ ဖြင့် မြေ ကြီး တိုင် လုံး တို့ သည် တုန် လှုပ် ကြ ၏။ ^၇ နေ ကို အ မိန့် ပေး တော် မူ သ ဖြင့် နေ မ ထွက်။ ကြယ် တို့ ကို လည်း ချိပ် ပိတ် ထား တော် မူ ၏။ ^၈ ကောင်း ကင် မျက် နှာ ကြက် ကို တစ် ပါး တည်း ဖြန့် ကြက် တော် မူ ၍ ပင် လယ် လှိုင်း လုံး များ ကို နင်း တော် မူ ၏။ ^၉ ဓူ ဝံ ကြယ်၊ သ ရ ဝဏ် ကြယ်၊ ဖျောက် ဆိပ် ကြယ်၊ တောင် ပိုင်း ကြယ် တို့ ကို ဖန် ဆင်း တော် မူ ၏။ ^၁၀ စူ စမ်း ၍ မ ကုန် နိုင် သည့် ကြီး မြတ် သော အ မှု များ၊ ရေ တွက် ၍ မ ကုန် နိုင် သည့် အံ့ ဖွယ် သော အ မှု များ ကို ပြု တော် မူ ၏။  ^၁၁ ငါ့ အ နား မှ ဖြတ် သွား သည် ကို ငါ မ မြင်။ ငါ့ ကို ကျော် သွား သော် လည်း ကိုယ် တော် ကို ငါ မ မှတ် မိ။ ^၁၂ ကိုယ် တော် သိမ်း ယူ တော် မူ လျှင် မည် သူ တား နိုင် သ နည်း။ ‘မည် သို့ ပြု တော် မူ သ နည်း’ ဟု ကိုယ် တော် အား မည် သူ မေး လျှောက် ဝံ့ သ နည်း။

^၁၃ ဘု ရား သ ခင် သည် အ မျက် ကို ပြန် ထိန်း တော် မူ မည် မ ဟုတ်။ ရာ ခပ် အား ကူ ညီ သူ တို့ ပင် ခြေ တော် အောက် ၌ ပြား ပြား ဝပ် ကြ ရ ၏။ ^၁၄ ထို့ ကြောင့် ကိုယ် တော် ကို ငါ မည် သို့ တုံ့ ပြန် နိုင် မည် နည်း။ တုံ့ ပြန် နိုင် မည့် စ ကား ကို ငါ မည် သို့ ရှာ နိုင် ပါ မည် နည်း။ ^၁၅ ငါ ဖြောင့် မတ် နေ လျှင် ပင် တုံ့ ပြန် ၍ မ ရ။ ငါ့ အား တ ရား စီ ရင် မည့် သူ ကို အ သ နား ခံ ရန် သာ ရှိ တော့ မည်။ ^၁၆ ငါ ခေါ် ၍ ကိုယ် တော် ပြန် ထူး လျှင် ပင် ငါ့ အ သံ ကို နား ညောင်း တော် မူ သည် ဟု ငါ မ ယုံ နိုင် ပါ။ ^၁၇ အ ကြောင်း မှာ ကိုယ် တော် သည် မိုး သက် မုန် တိုင်း ဖြင့် ငါ့ ကို ကြေ မွ စေ တော် မူ ပြီ။ အ ကြောင်း မ ရှိ ဘဲ ငါ ၌ ဒဏ် ရာ များ ပြား စေ တော် မူ ခဲ့ ပြီ။ ^၁၈ ငါ့ အား အ သက် ရှူ ခွင့် ကို ပင် မ ပေး ဘဲ ခါး သီး မှု များ နှင့် ပြည့် စေ တော် မူ ခဲ့ ပြီ။

^၁၉ ကြည့် ရှု လော့။ တန် ခိုး နှင့် ပတ် သက် လျှင် ကိုယ် တော် သည် တန် ခိုး ကြီး သော အ ရှင် ဖြစ် တော် မူ ၏။ တ ရား မျှ တ မှု နှင့် ပတ် သက် လျှင် လည်း ကိုယ် တော် ကို မည် သူ စိန် ခေါ် ဝံ့ မည် နည်း။ ^၂၀ ငါ ဖြောင့် မတ် လျှင် ပင် ငါ့ နှုတ် သည် ငါ့ ကို သာ အ ပြစ် တင် လိမ့် မည်။ ငါ ၌ အ ပြစ် တင် စ ရာ မ ရှိ လျှင် ပင် ငါ့ ကို ကောက် ကျစ် သော သူ ဟု မိန့် တော် မူ လိမ့် မည်။ ^၂၁ ငါ သည် အ ပြစ် တင် စ ရာ မ ရှိ သော သူ ဖြစ် လျက် ပင် ငါ့ ကိုယ် ငါ မ သိ နိုင်။ ငါ့ အ သက် ကို ပင် ငါ အ လေး မ ထား နိုင် တော့ ပါ။

^၂၂ အား လုံး တို့ သည် အ တူ တူ ပင် ဖြစ် ၏။ ထို့ ကြောင့် ‘ကိုယ် တော် သည် အ ပြစ် တင် စ ရာ မ ရှိ သော သူ ကို လည်း ကောင်း၊ ဆိုး ယုတ် သော သူ ကို လည်း ကောင်း ဖျက် ဆီး တော် မူ မည်’ ဟု ငါ ဆို ခြင်း ဖြစ် ၏။ ^၂၃ ဘေး ဆိုး ရောက် လာ ၍ ရုတ် တ ရက် သေ ဆုံး ကြ ရ သော အ ခါ၊ အ ပြစ် မဲ့ သူ တို့ စုံ စမ်း ခြင်း ခံ ရ သော အ ခါ ကိုယ် တော် ပြုံး ရယ် တော် မူ ၏။ ^၂၄ ကမ္ဘာ မြေ ကြီး ကို ဆိုး ယုတ် သော သူ တို့ လက် သို့ အပ် ၍ တ ရား သူ ကြီး တို့ ၏ မျက် နှာ ကို ဖုံး အုပ် ထား တော် မူ သော အ ရှင် မှာ ကိုယ် တော် မ ဟုတ် လျှင် မည် သူ ဖြစ် မည် နည်း။

^၂၅ ငါ ၏ နေ့ ရက် တို့ သည် အ ပြေး သ မား ထက် ပင် လျင် မြန် ၏။ မည် သည့် ကောင်း ကျိုး ချမ်း သာ ကို မျှ မ တွေ့ မ မြင် ရ ဘဲ ကုန် လွန် သွား ကြ ၏။ ^၂၆ ကျူ ရိုး လှေ များ ကဲ့ သို့ လည်း ကောင်း၊ သား ကောင် ကို ထိုး သုတ် သော လင်း ယုန် ကဲ့ သို့ လည်း ကောင်း လျင် မြန် လွန်း လှ ၏။ ^၂၇ ‘ငါ သည် ကိုယ့် စိတ် ဒုက္ခ ကို မေ့ ထား ပြီး မျက် နှာ ကို ကြည် ကြည် ရွှင် ရွှင် ထား မည်’ ဟု ငါ ဆို လျှင် လည်း၊ ^၂၈ ငါ ခံ စား ရ သော ဒုက္ခ ဝေ ဒ နာ အ လုံး စုံ ကြောင့် ငါ ကြောက် ရွံ့ နေ ၏။ ကိုယ် တော် သည် ငါ့ ကို အ ပြစ် ဒဏ် နှင့် ကင်း လွတ် စေ တော် မူ မည် မ ဟုတ် ကြောင်း ငါ သိ ၏။ ^၂၉ ငါ ၌ အ ပြစ် ရှိ သည် ဟု စီ ရင် ခြင်း ကို ခံ ရ မည် ဆို လျှင် အ ဘယ် ကြောင့် ဤ သို့ အ ချည်း နှီး ကြိုး စား အား ထုတ် နေ ရ မည် နည်း။ ^၃၀ ငါ သည် နှင်း ရည် ဖြင့် ရေ ချိုး ၍ ငါ့ လက် ကို ပြာ ရည် ဖြင့် စင် ကြယ် အောင် ဆေး ကြော လျှင် လည်း၊ ^၃၁ ကိုယ် တော် သည် ငါ့ ကို တွင်း ထဲ သို့ ပစ် ချ တော် မူ မည် ဖြစ် ၍ ငါ့ အ ဝတ် တို့ ပင် ငါ့ ကို စက် ဆုပ် ရွံ ရှာ ကြ လိမ့် မည်။

^၃၂ ငါ သည် ကိုယ် တော် နှင့် အ တူ တ ရား ရုံး သို့ သွား ၍ တ ရား ရင် ဆိုင် မည့် အ ကြောင်း ကိုယ် တော် သည် ငါ ကဲ့ သို့ လူ ဖြစ် တော် မူ သည် မ ဟုတ်။ ^၃၃ ငါ တို့ နှစ် ဦး စပ် ကြား တွင် ကြား ဝင် စီ ရင် ဆုံး ဖြတ် ပေး မည့် သူ တစ် ယောက် မျှ မ ရှိ။ ^၃၄ ကိုယ် တော် သည် မိ မိ ၏ ကြိမ် လုံး ကို ငါ့ ထံ မှ ဖယ် ရှား တော် မူ ပါ စေ သော။ ကြောက် ရွံ့ ထိတ် လန့် ဖွယ် သော အ ရာ တို့ ဖြင့် ငါ့ ကို မ ခြောက် လှန့် ပါ စေ နှင့်။ ^၃၅ သို့ ဖြစ် လျှင် ငါ သည် မ ကြောက် မ ရွံ့ လျှောက် တင် ဝံ့ လိမ့် မည်။ ယ ခု မူ ထို သို့ မ လျှောက် တင် ဝံ့ ပါ တ ကား။

9

¹ Then Job answered, ² “Truly I know that it is so, but how can man be just with God? ³ If he is pleased to contend with him, he can’t answer him one time in a thousand. ⁴ God is wise in heart, and mighty in strength. Who has hardened himself against him and prospered?

⁵ He removes the mountains, and they don’t know it, when he overturns them in his anger. ⁶ He shakes the earth out of its place. Its pillars tremble. ⁷ He commands the sun and it doesn’t rise, and seals up the stars. ⁸ He alone stretches out the heavens, and treads on the waves of the sea. ⁹ He makes the Bear, Orion, and the Pleiades, and the rooms of the south. ¹⁰ He does great things past finding out; yes, marvelous things without number. ¹¹ Behold, he goes by me, and I don’t see him. He passes on also, but I don’t perceive him. ¹² Behold, he snatches away. Who can hinder him? Who will ask him, ‘What are you doing?’

¹³ “God will not withdraw his anger. The helpers of Rahab stoop under him. ¹⁴ How much less will I answer him, and choose my words to argue with him? ¹⁵ Though I were righteous, yet I wouldn’t answer him. I would make supplication to my judge. ¹⁶ If I had called, and he had answered me, yet I wouldn’t believe that he listened to my voice. ¹⁷ For he breaks me with a storm, and multiplies my wounds without cause. ¹⁸ He will not allow me to catch my breath, but fills me with bitterness.

¹⁹ If it is a matter of strength, behold, he is mighty! If of justice, ‘Who,’ says he, ‘will summon me?’ ²⁰ Though I am righteous, my own mouth will condemn me. Though I am blameless, it will prove me perverse. ²¹ I am blameless. I don’t respect myself. I despise my life.

²² “It is all the same. Therefore I say he destroys the blameless and the wicked. ²³ If the scourge kills suddenly, he will mock at the trial of the innocent. ²⁴ The earth is given into the hand of the wicked. He covers the faces of its judges. If not he, then who is it?

²⁵ “Now my days are swifter than a runner. They flee away. They see no good. ²⁶ They have passed away as the swift ships, as the eagle that swoops on the prey. ²⁷ If I say, ‘I will forget my complaint, I will put off my sad face, and cheer up,’ ²⁸ I am afraid of all my sorrows. I know that you will not hold me innocent. ²⁹ I will be condemned. Why then do I labor in vain? ³⁰ If I wash myself with snow, and cleanse my hands with lye, ³¹ yet you will plunge me in the ditch. My own clothes will abhor me.

³² For he is not a man, as I am, that I should answer him, that we should come together in judgment. ³³ There is no umpire between us, that might lay his hand on us both. ³⁴ Let him take his rod away from me. Let his terror not make me afraid; ³⁵ then I would speak, and not fear him, for I am not so in myself.