၃၄

^၁ ယာ ကုပ် အ တွက် လေ အာ မွေး ဖွား သော သ မီး ဒိ န သည် ထို ပြည် ရှိ အ မျိုး သ မီး တို့ ထံ အ လည် အ ပတ် သွား ရာ၊ ^၂ ထို ပြည် ၏ မင်း ဖြစ် သော ဟိ ဝိ လူ မျိုး ဟာ မော် ၏ သား ရှေ ခင် သည် သူ့ ကို မြင် လျှင် ခေါ် ဆောင် သွား ၍ သူ နှင့် အိပ် ကာ အ ဓမ္မ ပြု ကျင့် ၏။ ^၃ ရှေ ခင် ၏ စိတ် နှ လုံး သည် ယာ ကုပ် ၏ သ မီး ဒိ န ကို စွဲ လမ်း ၏။ သူ သည် ထို မိန်း က လေး ကို ချစ် သ ဖြင့် မိန်း က လေး အား ကြင် နာ စွာ စ ကား ပြော ၏။ ^၄ ရှေ ခင် သည် မိ မိ ဖ ခင် ဟာ မော် အား “ဤ မိန်း က လေး ကို အ ကျွန်ုပ် ၏ မ ယား အ ဖြစ် တောင်း ပေး ပါ” ဟု လျှောက် ဆို ၏။

^၅ ယာ ကုပ် သည် သူ ၏ သ မီး ဒိ န ကို ရှေ ခင် က ညစ် ညူး အောင် ပြု ခဲ့ ကြောင်း ကြား သိ သော် လည်း သူ ၏ သား တို့ သည် တိ ရစ္ဆာန် တို့ နှင့် အ တူ တော ထဲ ၌ ရှိ နေ ကြ သော ကြောင့် သူ တို့ ပြန် မ ရောက် မ ချင်း တိတ် ဆိတ် စွာ နေ ၏။

^၆ ရှေ ခင် ၏ ဖ ခင် ဟာ မော် သည် ယာ ကုပ် နှင့် ပြော ဆို ဆွေး နွေး ရန် ယာ ကုပ် ထံ သို့ လာ ၏။ ^၇ ယာ ကုပ် ၏ သား တို့ သည် ထို သ တင်း ကို ကြား လျှင် ကြား ချင်း တော မှ ပြန် လာ ကြ ၏။ သူ တို့ သည် စိတ် ထိ ခိုက် ၍ အ လွန် အ မျက် ထွက် ကြ ၏။ အ ကြောင်း မူ ကား ရှေ ခင် သည် ယာ ကုပ် ၏ သ မီး နှင့် အိပ် ခြင်း ဖြင့် အစ္စ ရေး လူ မျိုး ၌ ဆိုး ညစ် သော အ မှု ကို ပြု ၏။ ဤ အ မှု သည် မ ပြု အပ် သော အ မှု ဖြစ် ၏။

^၈ ဟာ မော် က သူ တို့ အား “ငါ့ သား ရှေ ခင် ၏ စိတ် နှ လုံး သည် သင် တို့ ၏ သ မီး ကို စွဲ လမ်း နေ ပါ ၏။ သူ့ ကို ငါ့ သား ၏ မ ယား အ ဖြစ် ပေး ပါ။ ^၉ ငါ တို့ ဆွေ မျိုး တော် ကြ စို့။ သင် တို့ ၏ သ မီး တို့ ကို ငါ တို့ အား ပေး စား ၍ ငါ တို့ ၏ သ မီး တို့ ကို လည်း သင် တို့ ယူ ကြ ပါ။ ^၁၀ သို့ ပြု လျှင် သင် တို့ သည် ငါ တို့ နှင့် အ တူ နေ ထိုင် နိုင် ပါ သည်။ ဤ ပြည် သည် လည်း သင် တို့ အ တွက် ဖြစ် မည်။ ဤ ပြည် ၌ နေ ထိုင် လျက် ရောင်း ဝယ် ဖောက် ကား ပြီး ဥစ္စာ ဆည်း ပူး ကြ ပါ” ဟု ပြော ဆို လေ ၏။

^၁၁ ရှေ ခင် က လည်း မိန်း က လေး ၏ ဖ ခင် နှင့် အစ် ကို တို့ အား “အ ကျွန်ုပ် သည် သင် တို့ ရှေ့ ၌ မျက် နှာ ရ ပါ စေ။ သင် တို့ တောင်း သ မျှ ကို အ ကျွန်ုပ် ပေး ပါ မည်။ ^၁၂ မင်္ဂ လာ ကြေး နှင့် လက် ဆောင် ကို သင် တို့ အ လို ရှိ သ မျှ အ ကျွန်ုပ် ထံ မှ ‌တောင်း ပါ။ သင် တို့ တောင်း သည့် အ တိုင်း အ ကျွန်ုပ် ပေး ပါ မည်။ ဤ မိန်း က လေး ကို သာ အ ကျွန်ုပ် ၏ မ ယား အ ဖြစ် ပေး ပါ” ဟု ဆို ၏။

^၁၃ သို့ သော် ယာ ကုပ် ၏ သား တို့ သည် သူ တို့ ၏ နှ မ ဒိ န ကို ရှေ ခင် ညစ် ညူး စေ ခဲ့ သော ကြောင့် ရှေ ခင် နှင့် သူ ၏ ဖ ခင် ဟာ မော် အား ပြန် ပြော ရာ တွင် လိမ် လည် လှည့် ဖြား လျက် ပြော ဆို ကြ ၏။ ^၁၄ သူ တို့ က “ငါ တို့ ၏ နှ မ ကို အ ရေ ဖျား မ လှီး သော သူ နှင့် ပေး စား ခြင်း ဟူ သော အ မှု ကို ငါ တို့ မ ပြု နိုင် ပါ။ အ ကြောင်း မူ ကား ထို သို့ ပြု လျှင် ငါ တို့ သည် ကဲ့ ရဲ့ ပြစ် တင် ခြင်း ခံ ရ လိမ့် မည်။ ^၁၅ သင် တို့ ထဲ ၌ ရှိ သော ယောက်ျား တိုင်း သည် အ ရေ ဖျား လှီး ခြင်း ကို ခံ ၍ ငါ တို့ ကဲ့ သို့ ဖြစ် လာ ပြီ ဟူ သော အ နေ အ ထား ရောက် မှ သာ ငါ တို့ သည် သင် တို့ နှင့် လိုက် လျော သ ဘော တူ နိုင် မည်။ ^၁၆ ထို အ ခါ ငါ တို့ သည် ငါ တို့ သ မီး တို့ ကို သင် တို့ အား ပေး စား ၍ သင် တို့ ၏ သ မီး တို့ ကို လည်း ငါ တို့ ယူ မည်။ ငါ တို့ သည် သင် တို့ နှင့် အ တူ နေ ထိုင် ၍ လူ မျိုး တစ် မျိုး တည်း ဖြစ် ကြ မည်။ ^၁၇ သို့ သော် သင် တို့ သည် အ ရေ ဖျား လှီး ခြင်း ကို ခံ ရန် သ ဘော မ တူ လျှင် ငါ တို့ သည် ငါ တို့ သ မီး ကို ခေါ် ၍ ထွက် သွား မည်” ဟု ဆို ကြ ၏။

^၁၈ သူ တို့ ၏ စ ကား ကို ဟာ မော် နှင့် သူ ၏ သား ရှေ ခင် သည် နှစ် သက် သ ဘော ကျ ကြ ၏။ ^၁၉ ထို လူ ငယ် သည် ယာ ကုပ် ၏ သ မီး ကို နှစ် သက် သ ဖြင့် နှောင့် နှေး ခြင်း မ ရှိ ဘဲ ထို အ မှု ကို ပြု ၏။ သူ သည် မိ မိ ဖ ခင် ၏ အိမ် သူ အိမ် သား အ ပေါင်း တို့ တွင် ဂုဏ် သ ရေ အ ရှိ ဆုံး သူ ဖြစ် ၏။

^၂၀ ဟာ မော် နှင့် သူ ၏ သား ရှေ ခင် သည် မြို့ တံ ခါး သို့ သွား ၍ မြို့ သား တို့ အား၊ ^၂၁ “ဤ သူ တို့ သည် ငါ တို့ နှင့် ခင် မင် ရင်း နှီး သော သူ များ ဖြစ် ကြ ၏။ သူ တို့ သည် ဤ ပြည် ၌ နေ ထိုင် ၍ ရောင်း ဝယ် ဖောက် ကား ကြ ပါ စေ။ ဤ ပြည် သည် သူ တို့ နေ သာ အောင် ကျယ် ဝန်း ၏။ သူ တို့ ၏ သ မီး တို့ ကို ငါ တို့ ၏ မ ယား အ ဖြစ် ယူ ၍ ငါ တို့ ၏ သ မီး တို့ ကို လည်း သူ တို့ အား ပေး စား ကြ စို့။ ^၂၂ သူ တို့ အ ရေ ဖျား လှီး ခြင်း ကို ခံ သ ကဲ့ သို့ ငါ တို့ ထဲ ၌ ရှိ သော ယောက်ျား တိုင်း သည် အ ရေ ဖျား လှီး ခြင်း ကို ခံ ရ မည် ဟူ သော အ ချက် ဖြင့် သာ သူ တို့ သည် ငါ တို့ နှင့် လိုက် လျော သ ဘော တူ ၍ ငါ တို့ နှင့် အ တူ နေ ထိုင် ပြီး လူ မျိုး တစ် မျိး တည်း ဖြစ် ကြ မည်။ ^၂၃ ထို အ ခါ သူ တို့ ၏ သိုး နွား များ မှ စ ၍ သူ တို့ ၏ ဥစ္စာ နှင့် တိ ရစ္ဆာန် ရှိ သ မျှ တို့ သည် ငါ တို့ ဥစ္စာ ဖြစ် လာ မည် မ ဟုတ် ‌လော။ သူ တို့ နှင့် လိုက် လျော သ ဘော တူ ကြ စို့။ သို့ ပြု လျှင် သူ တို့ သည် ငါ တို့ နှင့် အ တူ နေ ထိုင် ကြ လိမ့် မည်” ဟု ဆို ကြ ၏။ ^၂၄ မြို့ တံ ခါး မှ ဝင် ထွက် သွား လာ သော သူ အ ပေါင်း တို့ သည် ဟာ မော် နှင့် သူ့ သား ရှေ ခင် ၏ စ ကား ကို နား ထောင် ကြ ၏။ မြို့ တံ ခါး မှ ဝင် ထွက် သွား လာ သော ယောက်ျား အ ပေါင်း တို့ သည် လည်း အ ရေ ဖျား လှီး ခြင်း ကို ခံ ကြ ၏။

^၂၅ သုံး ရက် မြောက် သော နေ့ ၌ သူ တို့ နာ ကျင် လျက် နေ ကြ သော အ ခါ ယာ ကုပ် ၏ သား နှစ် ယောက် ဖြစ် သော ဒိ န ၏ အစ် ကို ရှိ မောင် နှင့် လေ ဝိ တို့ သည် ဓား ကိုယ် စီ ကိုင် ဆောင် လျက် ထို မြို့ ထဲ သို့ ရဲ ရင့် စွာ ဝင် ရောက် ၍ ယောက်ျား အ ပေါင်း တို့ ကို သတ် လေ ၏။ ^၂၆ ဟာ မော် နှင့် သူ ၏ သား ရှေ ခင် ကို လည်း သူ တို့ ၏ ဓား ဖြင့် သတ် ပြီး လျှင် ဒိ န ကို ရှေ ခင် ၏ အိမ် မှ ခေါ် လျက် ထွက် သွား ကြ ၏။

^၂၇ မိ မိ တို့ နှ မ ကို မြို့ သား တို့ ညစ် ညူး စေ သော ကြောင့် ယာ ကုပ် ၏ သား တို့ သည် အ သတ် ခံ ရ သော သူ တို့ ထံ သို့ လာ ၍ ထို မြို့ ကို သိမ်း ယူ ကြ ၏။ ^၂၈ သူ တို့ သည် မြို့ သား တို့ ၏ သိုး ဆိတ် များ၊ နွား များ၊ မြည်း များ မှ စ ၍ မြို့ ထဲ ၌ ရှိ သော အ ရာ နှင့် လယ် ၌ ရှိ သော အ ရာ တို့ ကို ယူ ကြ ၏။ ^၂၉ အိမ် ထဲ ၌ ရှိ သော ပစ္စည်း ဥစ္စာ အား လုံး ကို သိမ်း ယူ ၍ က လေး နှင့် မိန်း မ အား လုံး ကို လည်း ဖမ်း ဆီး ခေါ် ဆောင် သွား ကြ ၏။

^၃၀ ထို အ ခါ ယာ ကုပ် က ရှိ မောင် နှင့် လေ ဝိ အား “ဤ ပြည် ၌ နေ ထိုင် ကြ‌ သော ခါ နာန် လူ မျိုး နှင့် ဖေ ရ ဇိ လူ မျိုး တို့ ငါ့ ကို စက် ဆုပ် ရွံ ရှာ အောင် သင် တို့ ပြု ခြင်း အား ဖြင့် ငါ့ ကို ဒုက္ခ ပေး ကြ ပြီ တ ကား။ ငါ ၌ လူ အင် အား အ နည်း ငယ် သာ ရှိ ၏။ သူ တို့ သည် စု ဝေး ၍ ငါ့ ကို တိုက် ခိုက် လျှင် ငါ နှင့် ငါ ၏ အိမ် သူ အိမ် သား တို့ သည် ပျက် စီး ကြ ရ လိမ့် မည်” ဟု ဆို လေ ၏။ ^၃၁ သို့ သော် သူ တို့ က “အ ကျွန်ုပ် တို့ ၏ နှ မ ကို ပြည့် တန် ဆာ ကဲ့ သို့ ပြု ရ သ လော” ဟု ပြန် ပြော ကြ ၏။

34

¹ Dinah, the daughter of Leah, whom she bore to Jacob, went out to see the daughters of the land. ² Shechem the son of Hamor the Hivite, the prince of the land, saw her. He took her, lay with her, and humbled her. ³ His soul joined to Dinah, the daughter of Jacob, and he loved the young lady, and spoke kindly to the young lady. ⁴ Shechem spoke to his father, Hamor, saying, “Get me this young lady as a wife.”

⁵ Now Jacob heard that he had defiled Dinah, his daughter; and his sons were with his livestock in the field. Jacob held his peace until they came.

⁶ Hamor the father of Shechem went out to Jacob to talk with him. ⁷ The sons of Jacob came in from the field when they heard it. The men were grieved, and they were very angry, because he had done folly in Israel in lying with Jacob’s daughter, a thing that ought not to be done.

⁸ Hamor talked with them, saying, “The soul of my son, Shechem, longs for your daughter. Please give her to him as a wife. ⁹ Make marriages with us. Give your daughters to us, and take our daughters for yourselves. ¹⁰ You shall dwell with us, and the land will be before you. Live and trade in it, and get possessions in it.”

¹¹ Shechem said to her father and to her brothers, “Let me find favor in your eyes, and whatever you will tell me I will give. ¹² Ask me a great amount for a dowry, and I will give whatever you ask of me, but give me the young lady as a wife.”

¹³ The sons of Jacob answered Shechem and Hamor his father with deceit when they spoke, because he had defiled Dinah their sister, ¹⁴ and said to them, “We can’t do this thing, to give our sister to one who is uncircumcised; for that is a reproach to us. ¹⁵ Only on this condition will we consent to you. If you will be as we are, that every male of you be circumcised, ¹⁶ then will we give our daughters to you; and we will take your daughters to us, and we will dwell with you, and we will become one people. ¹⁷ But if you will not listen to us and be circumcised, then we will take our sister, Hebrew has, literally, ‘daughter’. and we will be gone.”

¹⁸ Their words pleased Hamor and Shechem, Hamor’s son. ¹⁹ The young man didn’t wait to do this thing, because he had delight in Jacob’s daughter, and he was honored above all the house of his father.

²⁰ Hamor and Shechem, his son, came to the gate of their city, and talked with the men of their city, saying, ²¹ “These men are peaceful with us. Therefore let them live in the land and trade in it. For behold, the land is large enough for them. Let’s take their daughters to us for wives, and let’s give them our daughters. ²² Only on this condition will the men consent to us to live with us, to become one people, if every male among us is circumcised, as they are circumcised. ²³ Won’t their livestock and their possessions and all their animals be ours? Only let’s give our consent to them, and they will dwell with us.” ²⁴ All who went out of the gate of his city listened to Hamor, and to Shechem his son; and every male was circumcised, all who went out of the gate of his city.

²⁵ On the third day, when they were sore, two of Jacob’s sons, Simeon and Levi, Dinah’s brothers, each took his sword, came upon the unsuspecting city, and killed all the males. ²⁶ They killed Hamor and Shechem, his son, with the edge of the sword, and took Dinah out of Shechem’s house, and went away.

²⁷ Jacob’s sons came on the dead, and plundered the city, because they had defiled their sister. ²⁸ They took their flocks, their herds, their donkeys, that which was in the city, that which was in the field, ²⁹ and all their wealth. They took captive all their little ones and their wives, and took as plunder everything that was in the house.

³⁰ Jacob said to Simeon and Levi, “You have troubled me, to make me odious to the inhabitants of the land, among the Canaanites and the Perizzites. I am few in number. They will gather themselves together against me and strike me, and I will be destroyed, I and my house.” ³¹ They said, “Should he deal with our sister as with a prostitute?”

၃၄

^၁ ယာ ကုပ် အ တွက် လေ အာ မွေး ဖွား သော သ မီး ဒိ န သည် ထို ပြည် ရှိ အ မျိုး သ မီး တို့ ထံ အ လည် အ ပတ် သွား ရာ၊ ^၂ ထို ပြည် ၏ မင်း ဖြစ် သော ဟိ ဝိ လူ မျိုး ဟာ မော် ၏ သား ရှေ ခင် သည် သူ့ ကို မြင် လျှင် ခေါ် ဆောင် သွား ၍ သူ နှင့် အိပ် ကာ အ ဓမ္မ ပြု ကျင့် ၏။ ^၃ ရှေ ခင် ၏ စိတ် နှ လုံး သည် ယာ ကုပ် ၏ သ မီး ဒိ န ကို စွဲ လမ်း ၏။ သူ သည် ထို မိန်း က လေး ကို ချစ် သ ဖြင့် မိန်း က လေး အား ကြင် နာ စွာ စ ကား ပြော ၏။ ^၄ ရှေ ခင် သည် မိ မိ ဖ ခင် ဟာ မော် အား “ဤ မိန်း က လေး ကို အ ကျွန်ုပ် ၏ မ ယား အ ဖြစ် တောင်း ပေး ပါ” ဟု လျှောက် ဆို ၏။

^၅ ယာ ကုပ် သည် သူ ၏ သ မီး ဒိ န ကို ရှေ ခင် က ညစ် ညူး အောင် ပြု ခဲ့ ကြောင်း ကြား သိ သော် လည်း သူ ၏ သား တို့ သည် တိ ရစ္ဆာန် တို့ နှင့် အ တူ တော ထဲ ၌ ရှိ နေ ကြ သော ကြောင့် သူ တို့ ပြန် မ ရောက် မ ချင်း တိတ် ဆိတ် စွာ နေ ၏။

^၆ ရှေ ခင် ၏ ဖ ခင် ဟာ မော် သည် ယာ ကုပ် နှင့် ပြော ဆို ဆွေး နွေး ရန် ယာ ကုပ် ထံ သို့ လာ ၏။ ^၇ ယာ ကုပ် ၏ သား တို့ သည် ထို သ တင်း ကို ကြား လျှင် ကြား ချင်း တော မှ ပြန် လာ ကြ ၏။ သူ တို့ သည် စိတ် ထိ ခိုက် ၍ အ လွန် အ မျက် ထွက် ကြ ၏။ အ ကြောင်း မူ ကား ရှေ ခင် သည် ယာ ကုပ် ၏ သ မီး နှင့် အိပ် ခြင်း ဖြင့် အစ္စ ရေး လူ မျိုး ၌ ဆိုး ညစ် သော အ မှု ကို ပြု ၏။ ဤ အ မှု သည် မ ပြု အပ် သော အ မှု ဖြစ် ၏။

^၈ ဟာ မော် က သူ တို့ အား “ငါ့ သား ရှေ ခင် ၏ စိတ် နှ လုံး သည် သင် တို့ ၏ သ မီး ကို စွဲ လမ်း နေ ပါ ၏။ သူ့ ကို ငါ့ သား ၏ မ ယား အ ဖြစ် ပေး ပါ။ ^၉ ငါ တို့ ဆွေ မျိုး တော် ကြ စို့။ သင် တို့ ၏ သ မီး တို့ ကို ငါ တို့ အား ပေး စား ၍ ငါ တို့ ၏ သ မီး တို့ ကို လည်း သင် တို့ ယူ ကြ ပါ။ ^၁၀ သို့ ပြု လျှင် သင် တို့ သည် ငါ တို့ နှင့် အ တူ နေ ထိုင် နိုင် ပါ သည်။ ဤ ပြည် သည် လည်း သင် တို့ အ တွက် ဖြစ် မည်။ ဤ ပြည် ၌ နေ ထိုင် လျက် ရောင်း ဝယ် ဖောက် ကား ပြီး ဥစ္စာ ဆည်း ပူး ကြ ပါ” ဟု ပြော ဆို လေ ၏။

^၁၁ ရှေ ခင် က လည်း မိန်း က လေး ၏ ဖ ခင် နှင့် အစ် ကို တို့ အား “အ ကျွန်ုပ် သည် သင် တို့ ရှေ့ ၌ မျက် နှာ ရ ပါ စေ။ သင် တို့ တောင်း သ မျှ ကို အ ကျွန်ုပ် ပေး ပါ မည်။ ^၁၂ မင်္ဂ လာ ကြေး နှင့် လက် ဆောင် ကို သင် တို့ အ လို ရှိ သ မျှ အ ကျွန်ုပ် ထံ မှ ‌တောင်း ပါ။ သင် တို့ တောင်း သည့် အ တိုင်း အ ကျွန်ုပ် ပေး ပါ မည်။ ဤ မိန်း က လေး ကို သာ အ ကျွန်ုပ် ၏ မ ယား အ ဖြစ် ပေး ပါ” ဟု ဆို ၏။

^၁၃ သို့ သော် ယာ ကုပ် ၏ သား တို့ သည် သူ တို့ ၏ နှ မ ဒိ န ကို ရှေ ခင် ညစ် ညူး စေ ခဲ့ သော ကြောင့် ရှေ ခင် နှင့် သူ ၏ ဖ ခင် ဟာ မော် အား ပြန် ပြော ရာ တွင် လိမ် လည် လှည့် ဖြား လျက် ပြော ဆို ကြ ၏။ ^၁၄ သူ တို့ က “ငါ တို့ ၏ နှ မ ကို အ ရေ ဖျား မ လှီး သော သူ နှင့် ပေး စား ခြင်း ဟူ သော အ မှု ကို ငါ တို့ မ ပြု နိုင် ပါ။ အ ကြောင်း မူ ကား ထို သို့ ပြု လျှင် ငါ တို့ သည် ကဲ့ ရဲ့ ပြစ် တင် ခြင်း ခံ ရ လိမ့် မည်။ ^၁၅ သင် တို့ ထဲ ၌ ရှိ သော ယောက်ျား တိုင်း သည် အ ရေ ဖျား လှီး ခြင်း ကို ခံ ၍ ငါ တို့ ကဲ့ သို့ ဖြစ် လာ ပြီ ဟူ သော အ နေ အ ထား ရောက် မှ သာ ငါ တို့ သည် သင် တို့ နှင့် လိုက် လျော သ ဘော တူ နိုင် မည်။ ^၁၆ ထို အ ခါ ငါ တို့ သည် ငါ တို့ သ မီး တို့ ကို သင် တို့ အား ပေး စား ၍ သင် တို့ ၏ သ မီး တို့ ကို လည်း ငါ တို့ ယူ မည်။ ငါ တို့ သည် သင် တို့ နှင့် အ တူ နေ ထိုင် ၍ လူ မျိုး တစ် မျိုး တည်း ဖြစ် ကြ မည်။ ^၁၇ သို့ သော် သင် တို့ သည် အ ရေ ဖျား လှီး ခြင်း ကို ခံ ရန် သ ဘော မ တူ လျှင် ငါ တို့ သည် ငါ တို့ သ မီး ကို ခေါ် ၍ ထွက် သွား မည်” ဟု ဆို ကြ ၏။

^၁၈ သူ တို့ ၏ စ ကား ကို ဟာ မော် နှင့် သူ ၏ သား ရှေ ခင် သည် နှစ် သက် သ ဘော ကျ ကြ ၏။ ^၁၉ ထို လူ ငယ် သည် ယာ ကုပ် ၏ သ မီး ကို နှစ် သက် သ ဖြင့် နှောင့် နှေး ခြင်း မ ရှိ ဘဲ ထို အ မှု ကို ပြု ၏။ သူ သည် မိ မိ ဖ ခင် ၏ အိမ် သူ အိမ် သား အ ပေါင်း တို့ တွင် ဂုဏ် သ ရေ အ ရှိ ဆုံး သူ ဖြစ် ၏။

^၂၀ ဟာ မော် နှင့် သူ ၏ သား ရှေ ခင် သည် မြို့ တံ ခါး သို့ သွား ၍ မြို့ သား တို့ အား၊ ^၂၁ “ဤ သူ တို့ သည် ငါ တို့ နှင့် ခင် မင် ရင်း နှီး သော သူ များ ဖြစ် ကြ ၏။ သူ တို့ သည် ဤ ပြည် ၌ နေ ထိုင် ၍ ရောင်း ဝယ် ဖောက် ကား ကြ ပါ စေ။ ဤ ပြည် သည် သူ တို့ နေ သာ အောင် ကျယ် ဝန်း ၏။ သူ တို့ ၏ သ မီး တို့ ကို ငါ တို့ ၏ မ ယား အ ဖြစ် ယူ ၍ ငါ တို့ ၏ သ မီး တို့ ကို လည်း သူ တို့ အား ပေး စား ကြ စို့။ ^၂၂ သူ တို့ အ ရေ ဖျား လှီး ခြင်း ကို ခံ သ ကဲ့ သို့ ငါ တို့ ထဲ ၌ ရှိ သော ယောက်ျား တိုင်း သည် အ ရေ ဖျား လှီး ခြင်း ကို ခံ ရ မည် ဟူ သော အ ချက် ဖြင့် သာ သူ တို့ သည် ငါ တို့ နှင့် လိုက် လျော သ ဘော တူ ၍ ငါ တို့ နှင့် အ တူ နေ ထိုင် ပြီး လူ မျိုး တစ် မျိး တည်း ဖြစ် ကြ မည်။ ^၂၃ ထို အ ခါ သူ တို့ ၏ သိုး နွား များ မှ စ ၍ သူ တို့ ၏ ဥစ္စာ နှင့် တိ ရစ္ဆာန် ရှိ သ မျှ တို့ သည် ငါ တို့ ဥစ္စာ ဖြစ် လာ မည် မ ဟုတ် ‌လော။ သူ တို့ နှင့် လိုက် လျော သ ဘော တူ ကြ စို့။ သို့ ပြု လျှင် သူ တို့ သည် ငါ တို့ နှင့် အ တူ နေ ထိုင် ကြ လိမ့် မည်” ဟု ဆို ကြ ၏။ ^၂၄ မြို့ တံ ခါး မှ ဝင် ထွက် သွား လာ သော သူ အ ပေါင်း တို့ သည် ဟာ မော် နှင့် သူ့ သား ရှေ ခင် ၏ စ ကား ကို နား ထောင် ကြ ၏။ မြို့ တံ ခါး မှ ဝင် ထွက် သွား လာ သော ယောက်ျား အ ပေါင်း တို့ သည် လည်း အ ရေ ဖျား လှီး ခြင်း ကို ခံ ကြ ၏။

^၂၅ သုံး ရက် မြောက် သော နေ့ ၌ သူ တို့ နာ ကျင် လျက် နေ ကြ သော အ ခါ ယာ ကုပ် ၏ သား နှစ် ယောက် ဖြစ် သော ဒိ န ၏ အစ် ကို ရှိ မောင် နှင့် လေ ဝိ တို့ သည် ဓား ကိုယ် စီ ကိုင် ဆောင် လျက် ထို မြို့ ထဲ သို့ ရဲ ရင့် စွာ ဝင် ရောက် ၍ ယောက်ျား အ ပေါင်း တို့ ကို သတ် လေ ၏။ ^၂၆ ဟာ မော် နှင့် သူ ၏ သား ရှေ ခင် ကို လည်း သူ တို့ ၏ ဓား ဖြင့် သတ် ပြီး လျှင် ဒိ န ကို ရှေ ခင် ၏ အိမ် မှ ခေါ် လျက် ထွက် သွား ကြ ၏။

^၂၇ မိ မိ တို့ နှ မ ကို မြို့ သား တို့ ညစ် ညူး စေ သော ကြောင့် ယာ ကုပ် ၏ သား တို့ သည် အ သတ် ခံ ရ သော သူ တို့ ထံ သို့ လာ ၍ ထို မြို့ ကို သိမ်း ယူ ကြ ၏။ ^၂၈ သူ တို့ သည် မြို့ သား တို့ ၏ သိုး ဆိတ် များ၊ နွား များ၊ မြည်း များ မှ စ ၍ မြို့ ထဲ ၌ ရှိ သော အ ရာ နှင့် လယ် ၌ ရှိ သော အ ရာ တို့ ကို ယူ ကြ ၏။ ^၂၉ အိမ် ထဲ ၌ ရှိ သော ပစ္စည်း ဥစ္စာ အား လုံး ကို သိမ်း ယူ ၍ က လေး နှင့် မိန်း မ အား လုံး ကို လည်း ဖမ်း ဆီး ခေါ် ဆောင် သွား ကြ ၏။

^၃၀ ထို အ ခါ ယာ ကုပ် က ရှိ မောင် နှင့် လေ ဝိ အား “ဤ ပြည် ၌ နေ ထိုင် ကြ‌ သော ခါ နာန် လူ မျိုး နှင့် ဖေ ရ ဇိ လူ မျိုး တို့ ငါ့ ကို စက် ဆုပ် ရွံ ရှာ အောင် သင် တို့ ပြု ခြင်း အား ဖြင့် ငါ့ ကို ဒုက္ခ ပေး ကြ ပြီ တ ကား။ ငါ ၌ လူ အင် အား အ နည်း ငယ် သာ ရှိ ၏။ သူ တို့ သည် စု ဝေး ၍ ငါ့ ကို တိုက် ခိုက် လျှင် ငါ နှင့် ငါ ၏ အိမ် သူ အိမ် သား တို့ သည် ပျက် စီး ကြ ရ လိမ့် မည်” ဟု ဆို လေ ၏။ ^၃၁ သို့ သော် သူ တို့ က “အ ကျွန်ုပ် တို့ ၏ နှ မ ကို ပြည့် တန် ဆာ ကဲ့ သို့ ပြု ရ သ လော” ဟု ပြန် ပြော ကြ ၏။

34

¹ Dinah, the daughter of Leah, whom she bore to Jacob, went out to see the daughters of the land. ² Shechem the son of Hamor the Hivite, the prince of the land, saw her. He took her, lay with her, and humbled her. ³ His soul joined to Dinah, the daughter of Jacob, and he loved the young lady, and spoke kindly to the young lady. ⁴ Shechem spoke to his father, Hamor, saying, “Get me this young lady as a wife.”

⁵ Now Jacob heard that he had defiled Dinah, his daughter; and his sons were with his livestock in the field. Jacob held his peace until they came.

⁶ Hamor the father of Shechem went out to Jacob to talk with him. ⁷ The sons of Jacob came in from the field when they heard it. The men were grieved, and they were very angry, because he had done folly in Israel in lying with Jacob’s daughter, a thing that ought not to be done.

⁸ Hamor talked with them, saying, “The soul of my son, Shechem, longs for your daughter. Please give her to him as a wife. ⁹ Make marriages with us. Give your daughters to us, and take our daughters for yourselves. ¹⁰ You shall dwell with us, and the land will be before you. Live and trade in it, and get possessions in it.”

¹¹ Shechem said to her father and to her brothers, “Let me find favor in your eyes, and whatever you will tell me I will give. ¹² Ask me a great amount for a dowry, and I will give whatever you ask of me, but give me the young lady as a wife.”

¹³ The sons of Jacob answered Shechem and Hamor his father with deceit when they spoke, because he had defiled Dinah their sister, ¹⁴ and said to them, “We can’t do this thing, to give our sister to one who is uncircumcised; for that is a reproach to us. ¹⁵ Only on this condition will we consent to you. If you will be as we are, that every male of you be circumcised, ¹⁶ then will we give our daughters to you; and we will take your daughters to us, and we will dwell with you, and we will become one people. ¹⁷ But if you will not listen to us and be circumcised, then we will take our sister, Hebrew has, literally, ‘daughter’. and we will be gone.”

¹⁸ Their words pleased Hamor and Shechem, Hamor’s son. ¹⁹ The young man didn’t wait to do this thing, because he had delight in Jacob’s daughter, and he was honored above all the house of his father.

²⁰ Hamor and Shechem, his son, came to the gate of their city, and talked with the men of their city, saying, ²¹ “These men are peaceful with us. Therefore let them live in the land and trade in it. For behold, the land is large enough for them. Let’s take their daughters to us for wives, and let’s give them our daughters. ²² Only on this condition will the men consent to us to live with us, to become one people, if every male among us is circumcised, as they are circumcised. ²³ Won’t their livestock and their possessions and all their animals be ours? Only let’s give our consent to them, and they will dwell with us.” ²⁴ All who went out of the gate of his city listened to Hamor, and to Shechem his son; and every male was circumcised, all who went out of the gate of his city.

²⁵ On the third day, when they were sore, two of Jacob’s sons, Simeon and Levi, Dinah’s brothers, each took his sword, came upon the unsuspecting city, and killed all the males. ²⁶ They killed Hamor and Shechem, his son, with the edge of the sword, and took Dinah out of Shechem’s house, and went away.

²⁷ Jacob’s sons came on the dead, and plundered the city, because they had defiled their sister. ²⁸ They took their flocks, their herds, their donkeys, that which was in the city, that which was in the field, ²⁹ and all their wealth. They took captive all their little ones and their wives, and took as plunder everything that was in the house.

³⁰ Jacob said to Simeon and Levi, “You have troubled me, to make me odious to the inhabitants of the land, among the Canaanites and the Perizzites. I am few in number. They will gather themselves together against me and strike me, and I will be destroyed, I and my house.” ³¹ They said, “Should he deal with our sister as with a prostitute?”