၂၀

^၁ အာ ဗြ ဟံ သည် ထို အ ရပ် မှ နေ ဂေ့ အ ရပ် သို့ ရွှေ့ ပြောင်း ၍ ကာ ဒေ ရှ အ ရပ် နှင့် ရှု ရ အ ရပ် ကြား ၌ နေ ထိုင် လေ ၏။ ဂေ ရာ မြို့ ၌ တည်း ခို နေ ထိုင် စဉ်၊ ^၂ အာ ဗြ ဟံ က မိ မိ မ ယား စာ ရာ နှင့် ပတ် သက် ၍ “သူ သည် ငါ ၏ နှ မ ဖြစ် သည်” ဟု ဆို သ ဖြင့် ဂေ ရာ ဘု ရင် အ ဘိ မ လက် သည် လူ လွှတ် ၍ စာ ရာ ကို သိမ်း ယူ လေ ၏။

^၃ သို့ သော် ဘု ရား သ ခင် သည် အ ဘိ မ လက် မင်း ကြီး ထံ သို့ ည အိပ် မက် ထဲ တွင် ကြွ လာ ၍ “သင် သိမ်း ယူ သော မိန်း မ ကြောင့် သင် သည် သေ ရ မည်။ အ ကြောင်း မူ ကား သူ သည် ယောက်ျား ရှိ သော မိန်း မ ဖြစ် ၏” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။ ^၄ အ ဘိ မ လက် မင်း ကြီး သည် ထို မိန်း မ ထံ မ ချဉ်း ကပ် ရ သေး သည် ဖြစ် ၍ “အို ဘု ရား ရှင်၊ ကိုယ် တော် သည် ဖြောင့် မတ် သော လူ မျိုး ကို ပင် ကွပ် မျက် တော် မူ မည် လော။ ^၅ ထို သည် က ‘သူ သည် ငါ့ နှ မ ဖြစ် သည်’ ဟု ဆို သည် မ ဟုတ် လော။ ထို မိန်း မ က လည်း ‘သူ သည် ငါ့ အစ် ကို ဖြစ် သည်’ ဟု ဆို ခဲ့ ပါ ၏။ အ ကျွန်ုပ် သည် ရိုး ဖြောင့် သော စိတ် သ ဘော နှင့် အ ပြစ် ကင်း သော လက် ဖြင့် ဤ အ မှု ကို ပြု ပါ ၏” ဟု လျှောက် လေ ၏။

^၆ ထို အ ခါ ဘု ရား သ ခင် က “မှန် ပေ ၏။ သင် သည် ရိုး ဖြောင့် သော သ ဘော ဖြင့် ဤ အ မှု ကို ပြု ကြောင်း ငါ သိ ၍ သင် သည် ငါ့ ကို မ ပြစ် မှား မိ စေ ရန် ငါ ဟန့် တား ၏။ ထို့ ကြောင့် ငါ သည် သင့် အား ထို မိန်း မ ကို ထိ ခွင့် မ ပေး ခဲ့ ချေ။ ^၇ ယ ခု ထို သူ ၏ မ ယား ကို ပြန် ပေး လော့။ သူ သည် ပ ရော ဖက် ဖြစ် သော ကြောင့် သင့် အ တွက် ဆု တောင်း ပေး လိမ့် မည်။ ထို အ ခါ သင် သည် အ သက် ချမ်း သာ ရာ ရ လိမ့် မည်။ သို့ သော် သင် ပြန် မ ပေး လျှင် သင် နှင့် တ ကွ သင် နှင့် သက် ဆိုင် သူ အား လုံး သည် မု ချ သေ ရ မည် ကို သိ မှတ် လော့” ဟု အ ဘိ မ လက် မင်း ကြီး အား အိပ် မက် ထဲ တွင် မိန့် တော် မူ ၏။

^၈ အ ဘိ မ လက် မင်း ကြီး သည် လည်း နံ နက် စော စော ထ ၍ မိ မိ အ မှု ထမ်း အ ပေါင်း တို့ ကို ဆင့် ခေါ် ပြီး လျှင် ဤ အ မှု အ ရာ အ လုံး စုံ တို့ ကို သူ တို့ အား ပြော ကြား လေ ၏။ ထို အ ခါ သူ တို့ သည် အ လွန် ကြောက် ရွံ့ ကြ ၏။ ^၉ ထို့ နောက် အ ဘိ မ လက် မင်း ကြီး သည် အာ ဗြ ဟံ ကို ဆင့် ခေါ် ၍ “သင် သည် ငါ တို့ အား မည် သို့ ပြု ဘိ သ နည်း။ သင့် ကို ငါ မည် သို့ ပြစ် မှား မိ သ ဖြင့် သင် သည် ငါ့ အ ပေါ် ၌ လည်း ကောင်း၊ ငါ့ နိုင် ငံ အ ပေါ် ၌ လည်း ကောင်း ကြီး လေး သော အ ပြစ် ကို ကျ ရောက် စေ သ နည်း။ သင် သည် မ ပြု သင့် သော အ မှု တို့ ကို ငါ ၌ ပြု လေ ပြီ တ ကား” ဟု သူ့ အား မိန့် ဆို ၏။

^၁၀ တစ် ဖန် အ ဘိ မ လက် မင်း ကြီး က “သင် သည် မည် သို့ တွေး ထင် ၍ ဤ အ မှု ကို ပြု သ နည်း” ဟု အာ ဗြ ဟံ အား မေး ၏။ ^၁၁ အာ ဗြ ဟံ က လည်း “ဤ အ ရပ် ရှိ လူ တို့ သည် ဘု ရား သ ခင် ကို ကြောက် ရွံ့ ခြင်း လုံး ဝ မ ရှိ ကြ ပါ။ သို့ ဖြစ် ၍ သူ တို့ သည် အ ကျွန်ုပ် ၏ မ ယား အ တွက် ကြောင့် အ ကျွန်ုပ် ကို သတ် ကြ လိမ့် မည် ဟု အ ကျွန်ုပ် ထင် ၍ ထို သို့ ပြု မိ ပါ ပြီ။ ^၁၂ ထို့ ပြင် သူ သည် အ မှန် ပင် အ ကျွန်ုပ် ၏ နှ မ ဖြစ် ပါ ၏။ အ ကျွန်ုပ် ဖ ခင် ၏ သ မီး ဖြစ် သော် လည်း အ ကျွန်ုပ် မိ ခင် ၏ သ မီး မ ဟုတ် ပါ။ နောက် တွင် အ ကျွန်ုပ် ၏ မ ယား ဖြစ် လာ ပါ ၏။ ^၁၃ ဘု ရား သ ခင် သည် အ ကျွန်ုပ် ကို အ ကျွန်ုပ် ဖ ခင် အိမ် မှ ခေါ် ၍ လှည့် လည် သွား လာ စေ တော် မူ သော အ ခါ အ ကျွန်ုပ် က ‘သင် သည် ငါ့ ကို မေတ္တာ ထား သည့် အ နေ ဖြင့် ငါ တို့ သွား လေ ရာ ရာ ၌ ငါ နှင့် ပတ် သက် ၍ သူ သည် ကျွန် မ ၏ အစ် ကို ဖြစ် သည် ဟု ပြော ပါ’ ဟူ ၍ သူ့ အား မှာ ထား ပါ သည်” ဟု ဖြေ ကြား လေ ၏။

^၁၄ ထို အ ခါ အ ဘိ မ လက် မင်း ကြီး သည် သိုး အုပ်၊ နွား အုပ်၊ ကျွန် ယောက်ျား နှင့် ကျွန် မိန်း မ တို့ ကို ယူ ၍ အာ ဗြ ဟံ အား ပေး လေ ၏။ သူ ၏ မ ယား စာ ရာ ကို လည်း သူ့ အား ပြန် ပေး ၏။ ^၁၅ ထို့ နောက် အ ဘိ မ လက် မင်း ကြီး က “ကြည့် လော့။ ငါ ၏ နယ် မြေ သည် သင့် ရှေ့ ၌ ရှိ ၏။ သင် အ လို ရှိ သည့် နေ ရာ ၌ နေ ထိုင် လော့” ဟု မိန့် ဆို ၏။ ^၁၆ စာ ရာ ကို လည်း “ကြည့် လော့။ သင် ၏ အစ် ကို အား ငွေ စ တစ် ထောင် ကို ငါ ပေး ပြီ။ ၎င်း သည် သင် နှင့် အ တူ ရှိ သော သူ အား လုံး ရှေ့ တွင် သင် ၏ ဂုဏ် သိက္ခာ ထိန်း သိမ်း ခြင်း တိုက် ရိုက် ပြန် ဆို လျှင် ‘မျက် စိ ကို ဖုံး ကွယ် ထား ခြင်း’။ အ တွက် ဖြစ် လိမ့် မည်။ သင် သည် လည်း အား လုံး ရှေ့ ၌ အ ပြစ် ကင်း ကြောင်း ထင် ရှား လိမ့် မည်” ဟု မိန့် ဆို ၏။

^၁၇ ထို အ ခါ အာ ဗြ ဟံ သည် ဘု ရား သ ခင် ထံ သို့ ဆု တောင်း လေ ၏။ ဘု ရား သ ခင် သည် လည်း အ ဘိ မ လက် မင်း ကြီး မှ စ ၍ သူ ၏ မိ ဖု ရား၊ သူ ၏ ကျွန် မ တို့ ကို ကျန်း မာ စေ တော် မူ သ ဖြင့် သူ တို့ သည် သား သ မီး ကို မွေး ဖွား ကြ ၏။ ^၁၈ အ ကြောင်း မှာ အာ ဗြ ဟံ ၏ မ ယား စာ ရာ အ ကြောင်း ကြောင့် ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် အ ဘိ မ လက် မင်း ကြီး ၏ နန်း တွင်း သူ အား လုံး တို့ အား သန္ဓေ တည် ခွင့် ကို အ လျှင်း ပေး တော် မ မူ သော ကြောင့် ဖြစ် ၏။

20

¹ Abraham traveled from there toward the land of the South, and lived between Kadesh and Shur. He lived as a foreigner in Gerar. ² Abraham said about Sarah his wife, “She is my sister.” Abimelech king of Gerar sent, and took Sarah.

³ But God came to Abimelech in a dream of the night, and said to him, “Behold, you are a dead man, because of the woman whom you have taken; for she is a man’s wife.” ⁴ Now Abimelech had not come near her. He said, “Lord, will you kill even a righteous nation? ⁵ Didn’t he tell me, ‘She is my sister’? She, even she herself, said, ‘He is my brother.’ I have done this in the integrity of my heart and the innocence of my hands.”

⁶ God said to him in the dream, “Yes, I know that in the integrity of your heart you have done this, and I also withheld you from sinning against me. Therefore I didn’t allow you to touch her. ⁷ Now therefore, restore the man’s wife. For he is a prophet, and he will pray for you, and you will live. If you don’t restore her, know for sure that you will die, you, and all who are yours.”

⁸ Abimelech rose early in the morning, and called all his servants, and told all these things in their ear. The men were very scared. ⁹ Then Abimelech called Abraham, and said to him, “What have you done to us? How have I sinned against you, that you have brought on me and on my kingdom a great sin? You have done deeds to me that ought not to be done!”

¹⁰ Abimelech said to Abraham, “What did you see, that you have done this thing?” ¹¹ Abraham said, “Because I thought, ‘Surely the fear of God is not in this place. They will kill me for my wife’s sake.’ ¹² Besides, she is indeed my sister, the daughter of my father, but not the daughter of my mother; and she became my wife. ¹³ When God caused me to wander from my father’s house, I said to her, ‘This is your kindness which you shall show to me. Everywhere that we go, say of me, “He is my brother.” ’ ”

¹⁴ Abimelech took sheep and cattle, male servants and female servants, and gave them to Abraham, and restored Sarah, his wife, to him. ¹⁵ Abimelech said, “Behold, my land is before you. Dwell where it pleases you.” ¹⁶ To Sarah he said, “Behold, I have given your brother a thousand pieces of silver. Behold, it is for you a covering of the eyes to all that are with you. In front of all you are vindicated.”

¹⁷ Abraham prayed to God. So God healed Abimelech, his wife, and his female servants, and they bore children. ¹⁸ For Yahweh had closed up tight all the wombs of the house of Abimelech, because of Sarah, Abraham’s wife.

၂၀

^၁ အာ ဗြ ဟံ သည် ထို အ ရပ် မှ နေ ဂေ့ အ ရပ် သို့ ရွှေ့ ပြောင်း ၍ ကာ ဒေ ရှ အ ရပ် နှင့် ရှု ရ အ ရပ် ကြား ၌ နေ ထိုင် လေ ၏။ ဂေ ရာ မြို့ ၌ တည်း ခို နေ ထိုင် စဉ်၊ ^၂ အာ ဗြ ဟံ က မိ မိ မ ယား စာ ရာ နှင့် ပတ် သက် ၍ “သူ သည် ငါ ၏ နှ မ ဖြစ် သည်” ဟု ဆို သ ဖြင့် ဂေ ရာ ဘု ရင် အ ဘိ မ လက် သည် လူ လွှတ် ၍ စာ ရာ ကို သိမ်း ယူ လေ ၏။

^၃ သို့ သော် ဘု ရား သ ခင် သည် အ ဘိ မ လက် မင်း ကြီး ထံ သို့ ည အိပ် မက် ထဲ တွင် ကြွ လာ ၍ “သင် သိမ်း ယူ သော မိန်း မ ကြောင့် သင် သည် သေ ရ မည်။ အ ကြောင်း မူ ကား သူ သည် ယောက်ျား ရှိ သော မိန်း မ ဖြစ် ၏” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။ ^၄ အ ဘိ မ လက် မင်း ကြီး သည် ထို မိန်း မ ထံ မ ချဉ်း ကပ် ရ သေး သည် ဖြစ် ၍ “အို ဘု ရား ရှင်၊ ကိုယ် တော် သည် ဖြောင့် မတ် သော လူ မျိုး ကို ပင် ကွပ် မျက် တော် မူ မည် လော။ ^၅ ထို သည် က ‘သူ သည် ငါ့ နှ မ ဖြစ် သည်’ ဟု ဆို သည် မ ဟုတ် လော။ ထို မိန်း မ က လည်း ‘သူ သည် ငါ့ အစ် ကို ဖြစ် သည်’ ဟု ဆို ခဲ့ ပါ ၏။ အ ကျွန်ုပ် သည် ရိုး ဖြောင့် သော စိတ် သ ဘော နှင့် အ ပြစ် ကင်း သော လက် ဖြင့် ဤ အ မှု ကို ပြု ပါ ၏” ဟု လျှောက် လေ ၏။

^၆ ထို အ ခါ ဘု ရား သ ခင် က “မှန် ပေ ၏။ သင် သည် ရိုး ဖြောင့် သော သ ဘော ဖြင့် ဤ အ မှု ကို ပြု ကြောင်း ငါ သိ ၍ သင် သည် ငါ့ ကို မ ပြစ် မှား မိ စေ ရန် ငါ ဟန့် တား ၏။ ထို့ ကြောင့် ငါ သည် သင့် အား ထို မိန်း မ ကို ထိ ခွင့် မ ပေး ခဲ့ ချေ။ ^၇ ယ ခု ထို သူ ၏ မ ယား ကို ပြန် ပေး လော့။ သူ သည် ပ ရော ဖက် ဖြစ် သော ကြောင့် သင့် အ တွက် ဆု တောင်း ပေး လိမ့် မည်။ ထို အ ခါ သင် သည် အ သက် ချမ်း သာ ရာ ရ လိမ့် မည်။ သို့ သော် သင် ပြန် မ ပေး လျှင် သင် နှင့် တ ကွ သင် နှင့် သက် ဆိုင် သူ အား လုံး သည် မု ချ သေ ရ မည် ကို သိ မှတ် လော့” ဟု အ ဘိ မ လက် မင်း ကြီး အား အိပ် မက် ထဲ တွင် မိန့် တော် မူ ၏။

^၈ အ ဘိ မ လက် မင်း ကြီး သည် လည်း နံ နက် စော စော ထ ၍ မိ မိ အ မှု ထမ်း အ ပေါင်း တို့ ကို ဆင့် ခေါ် ပြီး လျှင် ဤ အ မှု အ ရာ အ လုံး စုံ တို့ ကို သူ တို့ အား ပြော ကြား လေ ၏။ ထို အ ခါ သူ တို့ သည် အ လွန် ကြောက် ရွံ့ ကြ ၏။ ^၉ ထို့ နောက် အ ဘိ မ လက် မင်း ကြီး သည် အာ ဗြ ဟံ ကို ဆင့် ခေါ် ၍ “သင် သည် ငါ တို့ အား မည် သို့ ပြု ဘိ သ နည်း။ သင့် ကို ငါ မည် သို့ ပြစ် မှား မိ သ ဖြင့် သင် သည် ငါ့ အ ပေါ် ၌ လည်း ကောင်း၊ ငါ့ နိုင် ငံ အ ပေါ် ၌ လည်း ကောင်း ကြီး လေး သော အ ပြစ် ကို ကျ ရောက် စေ သ နည်း။ သင် သည် မ ပြု သင့် သော အ မှု တို့ ကို ငါ ၌ ပြု လေ ပြီ တ ကား” ဟု သူ့ အား မိန့် ဆို ၏။

^၁၀ တစ် ဖန် အ ဘိ မ လက် မင်း ကြီး က “သင် သည် မည် သို့ တွေး ထင် ၍ ဤ အ မှု ကို ပြု သ နည်း” ဟု အာ ဗြ ဟံ အား မေး ၏။ ^၁၁ အာ ဗြ ဟံ က လည်း “ဤ အ ရပ် ရှိ လူ တို့ သည် ဘု ရား သ ခင် ကို ကြောက် ရွံ့ ခြင်း လုံး ဝ မ ရှိ ကြ ပါ။ သို့ ဖြစ် ၍ သူ တို့ သည် အ ကျွန်ုပ် ၏ မ ယား အ တွက် ကြောင့် အ ကျွန်ုပ် ကို သတ် ကြ လိမ့် မည် ဟု အ ကျွန်ုပ် ထင် ၍ ထို သို့ ပြု မိ ပါ ပြီ။ ^၁၂ ထို့ ပြင် သူ သည် အ မှန် ပင် အ ကျွန်ုပ် ၏ နှ မ ဖြစ် ပါ ၏။ အ ကျွန်ုပ် ဖ ခင် ၏ သ မီး ဖြစ် သော် လည်း အ ကျွန်ုပ် မိ ခင် ၏ သ မီး မ ဟုတ် ပါ။ နောက် တွင် အ ကျွန်ုပ် ၏ မ ယား ဖြစ် လာ ပါ ၏။ ^၁၃ ဘု ရား သ ခင် သည် အ ကျွန်ုပ် ကို အ ကျွန်ုပ် ဖ ခင် အိမ် မှ ခေါ် ၍ လှည့် လည် သွား လာ စေ တော် မူ သော အ ခါ အ ကျွန်ုပ် က ‘သင် သည် ငါ့ ကို မေတ္တာ ထား သည့် အ နေ ဖြင့် ငါ တို့ သွား လေ ရာ ရာ ၌ ငါ နှင့် ပတ် သက် ၍ သူ သည် ကျွန် မ ၏ အစ် ကို ဖြစ် သည် ဟု ပြော ပါ’ ဟူ ၍ သူ့ အား မှာ ထား ပါ သည်” ဟု ဖြေ ကြား လေ ၏။

^၁၄ ထို အ ခါ အ ဘိ မ လက် မင်း ကြီး သည် သိုး အုပ်၊ နွား အုပ်၊ ကျွန် ယောက်ျား နှင့် ကျွန် မိန်း မ တို့ ကို ယူ ၍ အာ ဗြ ဟံ အား ပေး လေ ၏။ သူ ၏ မ ယား စာ ရာ ကို လည်း သူ့ အား ပြန် ပေး ၏။ ^၁၅ ထို့ နောက် အ ဘိ မ လက် မင်း ကြီး က “ကြည့် လော့။ ငါ ၏ နယ် မြေ သည် သင့် ရှေ့ ၌ ရှိ ၏။ သင် အ လို ရှိ သည့် နေ ရာ ၌ နေ ထိုင် လော့” ဟု မိန့် ဆို ၏။ ^၁၆ စာ ရာ ကို လည်း “ကြည့် လော့။ သင် ၏ အစ် ကို အား ငွေ စ တစ် ထောင် ကို ငါ ပေး ပြီ။ ၎င်း သည် သင် နှင့် အ တူ ရှိ သော သူ အား လုံး ရှေ့ တွင် သင် ၏ ဂုဏ် သိက္ခာ ထိန်း သိမ်း ခြင်း တိုက် ရိုက် ပြန် ဆို လျှင် ‘မျက် စိ ကို ဖုံး ကွယ် ထား ခြင်း’။ အ တွက် ဖြစ် လိမ့် မည်။ သင် သည် လည်း အား လုံး ရှေ့ ၌ အ ပြစ် ကင်း ကြောင်း ထင် ရှား လိမ့် မည်” ဟု မိန့် ဆို ၏။

^၁၇ ထို အ ခါ အာ ဗြ ဟံ သည် ဘု ရား သ ခင် ထံ သို့ ဆု တောင်း လေ ၏။ ဘု ရား သ ခင် သည် လည်း အ ဘိ မ လက် မင်း ကြီး မှ စ ၍ သူ ၏ မိ ဖု ရား၊ သူ ၏ ကျွန် မ တို့ ကို ကျန်း မာ စေ တော် မူ သ ဖြင့် သူ တို့ သည် သား သ မီး ကို မွေး ဖွား ကြ ၏။ ^၁၈ အ ကြောင်း မှာ အာ ဗြ ဟံ ၏ မ ယား စာ ရာ အ ကြောင်း ကြောင့် ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် အ ဘိ မ လက် မင်း ကြီး ၏ နန်း တွင်း သူ အား လုံး တို့ အား သန္ဓေ တည် ခွင့် ကို အ လျှင်း ပေး တော် မ မူ သော ကြောင့် ဖြစ် ၏။

20

¹ Abraham traveled from there toward the land of the South, and lived between Kadesh and Shur. He lived as a foreigner in Gerar. ² Abraham said about Sarah his wife, “She is my sister.” Abimelech king of Gerar sent, and took Sarah.

³ But God came to Abimelech in a dream of the night, and said to him, “Behold, you are a dead man, because of the woman whom you have taken; for she is a man’s wife.” ⁴ Now Abimelech had not come near her. He said, “Lord, will you kill even a righteous nation? ⁵ Didn’t he tell me, ‘She is my sister’? She, even she herself, said, ‘He is my brother.’ I have done this in the integrity of my heart and the innocence of my hands.”

⁶ God said to him in the dream, “Yes, I know that in the integrity of your heart you have done this, and I also withheld you from sinning against me. Therefore I didn’t allow you to touch her. ⁷ Now therefore, restore the man’s wife. For he is a prophet, and he will pray for you, and you will live. If you don’t restore her, know for sure that you will die, you, and all who are yours.”

⁸ Abimelech rose early in the morning, and called all his servants, and told all these things in their ear. The men were very scared. ⁹ Then Abimelech called Abraham, and said to him, “What have you done to us? How have I sinned against you, that you have brought on me and on my kingdom a great sin? You have done deeds to me that ought not to be done!”

¹⁰ Abimelech said to Abraham, “What did you see, that you have done this thing?” ¹¹ Abraham said, “Because I thought, ‘Surely the fear of God is not in this place. They will kill me for my wife’s sake.’ ¹² Besides, she is indeed my sister, the daughter of my father, but not the daughter of my mother; and she became my wife. ¹³ When God caused me to wander from my father’s house, I said to her, ‘This is your kindness which you shall show to me. Everywhere that we go, say of me, “He is my brother.” ’ ”

¹⁴ Abimelech took sheep and cattle, male servants and female servants, and gave them to Abraham, and restored Sarah, his wife, to him. ¹⁵ Abimelech said, “Behold, my land is before you. Dwell where it pleases you.” ¹⁶ To Sarah he said, “Behold, I have given your brother a thousand pieces of silver. Behold, it is for you a covering of the eyes to all that are with you. In front of all you are vindicated.”

¹⁷ Abraham prayed to God. So God healed Abimelech, his wife, and his female servants, and they bore children. ¹⁸ For Yahweh had closed up tight all the wombs of the house of Abimelech, because of Sarah, Abraham’s wife.