၃

^၁ မြွေ သည် ထာ ဝ ရ အ ရှင် ဘု ရား သ ခင် ဖန် ဆင်း တော် မူ သော တော ရိုင်း တိ ရစ္ဆာန် အား လုံး တို့ ထက် လိမ္မာ ပါး နပ် ၏။ မြွေ က မိန်း မ အား “ဥ ယျာဉ် ထဲ ရှိ မည် သည့် အ ပင် ၏ အ သီး ကို မျှ မ စား ရ ဟူ ၍ ဘု ရား သ ခင် သည် အ မှန် ပင် မိန့် တော် မူ သ လော” ဟု မေး လေ ၏။ ^၂ မိန်း မ က လည်း “ဥ ယျာဉ် ထဲ ရှိ အ ပင် တို့ ၏ အ သီး ကို ငါ တို့ စား ခွင့် ရှိ ၏။ ^၃ သို့ သော် ဥ ယျာဉ် အ လယ် ရှိ အ ပင် ၏ အ သီး ကို မူ ကား ဘု ရား သ ခင် က ‘သင် တို့ သည် ထို အ သီး ကို မ စား ရ။ ထိ မိ၊ စား မိ လျှင် သေ ရ လိမ့် မည်’ ဟူ ၍ မိန့် တော် မူ သည်” ဟု မြွေ အား ဆို လေ ၏။

^၄ မြွေ က လည်း “သင် တို့ သည် မု ချ သေ ရ မည် မ ဟုတ်။ ^၅ ထို အ သီး ကို စား သော နေ့ တွင် သင် တို့ သည် မျက် စိ ပွင့် လင်း ၍ အ ကောင်း အ ဆိုး ကို သိ ကာ ဘု ရား သ ခင် ကဲ့ သို့ ဖြစ် မည် ကို ဘု ရား သ ခင် သိ တော် မူ သော ကြောင့် ဖြစ် ၏” ဟု မိန်း မ အား ဆို လေ ၏။ ^၆ ထို အ ပင် မှာ စား ဖွယ် ကောင်း ၍ အ မြင် အား ဖြင့် လည်း တင့် တယ် ပြီး ပ ညာ တိုး ပွား စေ ရန် လည်း နှစ် လို ဖွယ် သော အ ပင် ဖြစ် သည် ကို မိန်း မ သည် မြင် လျှင် ထို အ ပင် ၏ အ သီး ကို ဆွတ် ယူ ၍ စား လေ ၏။ မိ မိ နှင့် အ တူ ရှိ သော ခင် ပွန်း အား လည်း ပေး ၍ သူ သည် လည်း စား လေ ၏။ ^၇ ထို အ ခါ ထို သူ နှစ် ဦး စ လုံး သည် မျက် စိ ပွင့် လင်း ၍ မိ မိ တို့ ၌ အ ဝတ် မ ပါ အ ချည်း စည်း ဖြစ် သည် ကို သိ မြင် သ ဖြင့် သူ တို့ သည် သ ဖန်း ရွက် များ ကို သီ ချုပ် လျက် မိ မိ တို့ အ တွက် ခါး ဝတ် တန် ဆာ ကို ပြု လုပ် ကြ ၏။

^၈ နေ အေး သော အ ချိန် တွင် ဥ ယျာဉ် ၌ ထာ ဝ ရ အ ရှင် ဘု ရား သ ခင် ကြွ တော် မူ သော အ သံ ကို လူ လင် မ ယား သည် ကြား လျှင် ထာ ဝ ရ အ ရှင် ဘု ရား သ ခင် ရှေ့ တော် မှ လွတ် ရန် ဥ ယျာဉ် ရှိ သစ် ပင် များ ကြား တွင် ပုန်း ကွယ် လျက် နေ ကြ ၏။

^၉ ထာ ဝ ရ အ ရှင် ဘု ရား သ ခင် က လူ ကို ခေါ် ၍ “သင် သည် အ ဘယ် မှာ ရှိ သ နည်း” ဟု မေး တော် မူ ၏။ ^၁၀ လူ က လည်း “ဥ ယျာဉ် ၌ ကိုယ် တော် ၏ အ သံ ကို ကြား ၍ အ ကျွန်ုပ် မှာ အ ဝတ် မ ပါ အ ချည်း စည်း ဖြစ် သော ကြောင့် ကြောက် ၍ ပုန်း ကွယ် နေ ပါ သည်” ဟု လျှောက် လေ ၏။ ^၁၁ ဘု ရား သ ခင် က လည်း “သင့် မှာ အ ဝတ် မ ပါ အ ချည်း စည်း ဖြစ် သည် ဟု မည် သူ ပြော သ နည်း။ မ စား ရ ဟု သင့် အား ငါ ပ ညတ် ထား သော အ ပင် မှ အ သီး ကို သင် စား ပြီ လော” ဟု မေး တော် မူ ၏။ ^၁၂ လူ က လည်း “အ ကျွန်ုပ် နှင့် အ တူ နေ စေ ရန် ကိုယ် တော် ‌ပေး ထား သော မိန်း မ သည် ထို အ ပင် မှ အ သီး ကို အ ကျွန်ုပ် အား ပေး ၍ အ ကျွန်ုပ် စား မိ ပါ သည်” ဟု ပြန် လျှောက် လေ ၏။ ^၁၃ ထာ ဝ ရ အ ရှင် ဘု ရား သ ခင် က လည်း မိန်း မ အား “သင် ပြု သော ဤ အ မှု ကား မည် သို့ နည်း” ဟု မိန့် တော် မူ လျှင် မိန်း မ က “မြွေ သည် အ ကျွန်ုပ် ကို လှည့် စား ၍ အ ကျွန်ုပ် စား မိ ပါ သည်” ဟု လျှောက် လေ ၏။ မ ၁၉:၅၊ မာ ၁၀:၈၊ ၁ ကော ၆:၁၆၊ ဧ ၅:၃၁။

^၁၄ ထို အ ခါ ထာ ဝ ရ အ ရှင် ဘု ရား သ ခင် က မြွေ အား “သင် သည် ဤ အ မှု ကို ပြု သော ကြောင့် ယဉ် ပါး သော တိ ရစ္ဆာန် နှင့် တော ရိုင်း တိ ရစ္ဆာန် အ ပေါင်း တို့ ထက် ကျိန် ခြင်း ကို ခံ ရ ၏။ သင် သည် ဝမ်း ဗိုက် ဖြင့် တွား သွား ၍ အ သက် ရှင် သ မျှ ကာ လ ပတ် လုံး မြေ မှုန့် ကို စား ရ မည်။ ^၁၅ ငါ သည် သင် နှင့် မိန်း မ ကို လည်း ကောင်း၊ သင် ၏ အ မျိုး အ နွယ် နှင့် မိန်း မ ၏ အ မျိုး အ နွယ် ကို လည်း ကောင်း ရန် ငြိုး ဖွဲ့ စေ မည်။ သူ သည် သင် ၏ ခေါင်း ကို ကြိတ် လိမ့် မည်။ သင် သည် လည်း သူ ၏ ဖ နောင့် ကို ကြိတ် လိမ့် မည်” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။

^၁၆ မိန်း မ အား လည်း “သင် သည် သန္ဓေ တည် သော အ ခါ သင် ၏ ပင် ပန်း ခက် ခဲ မှု ကို ငါ အ လွန် များ ပြား စေ မည်။ သင် သည် နာ ကျင် ခက် ခဲ စွာ သား ဖွား ရ မည်။ သင် ၏ အ လို ဆန္ဒ သည် သင် ၏ ခင် ပွန်း အ တွက် ဖြစ် လိမ့် မည်။ သူ သည် သင့် ကို အုပ် စိုး လိမ့် မည်” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။

^၁၇ ထို့ နောက် အာ ဒံ အား “သင် သည် မိ မိ မ ယား ၏ စ ကား ကို နား ထောင် ၍ မ စား ရ ဟု သင့် အား ငါ ပ ညတ် ထား သော အ ပင် ၏ အ သီး ကို စား သော ကြောင့် မြေ သည် သင့် အ တွက် ကျိန် ခြင်း ကို ခံ ရ ၏။ သင် သည် အ သက် ရှင် သ မျှ ကာ လ ပတ် လုံး မြေ ၏ အ သီး ကို ပင် ပန်း ခက် ခဲ စွာ လုပ် ကိုင် စား သောက် ရ မည်။ ^၁၈ မြေ သည် သင့် အ ဖို့ ဆူး ပင် နှင့် ဆူး လေ ပင် တို့ ကို ပေါက် စေ မည်။ သင် သည် လယ် ယာ မှ ထွက် သော အ ပင် ကို စား ရ မည်။ ^၁၉ သင့် ကို မြေ မှ ဖြစ် လာ စေ သည် ဖြစ် ၍ သင် သည် ‌မြေ သို့ မ ပြန် မီ တိုင် အောင် သင် ၏ န ဖူး မှ ချွေး နှင့် ရင်း ၍ အ စာ ကို စား ရ မည်။ အ ကြောင်း မူ ကား သင် သည် မြေ မှုန့် ဖြစ် သော ကြောင့် မြေ မှုန့် သို့ ပြန် ရ မည်” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။

^၂၀ လူ သည် မိ မိ မ ယား ၏ အ မည် ကို ဧ ဝ ဟု မှည့် ခေါ် လေ ၏။ အ ကြောင်း မူ ကား သူ သည် အ သက် ရှင် သော သူ အ ပေါင်း တို့ ၏ မိ ခင် ဖြစ် ၏။ ^၂၁ ထာ ဝ ရ အ ရှင် ဘု ရား သ ခင် သည် အာ ဒံ နှင့် သူ ၏ မ ယား အ တွက် သား ရေ ဝတ် ရုံ ကို လုပ် ၍ သူ တို့ အား ဝတ် ဆင် ပေး တော် မူ ၏။

^၂၂ ထို့ နောက် ထာ ဝ ရ အ ရှင် ဘု ရား သ ခင် က “ကြည့် ရှု လော့။ လူ သည် အ ကောင်း အ ဆိုး ကို သိ ခြင်း အ ရာ ၌ ငါ တို့ ထဲ မှ တစ် ပါး ပါး ကဲ့ သို့ ဖြစ် လာ ပြီ။ ယ ခု မှာ သူ သည် လက် ကို ဆန့် ပြီး အ သက် ပင် ၏ အ သီး ကို ယူ စား ၍ ထာ ဝ ရ အ သက် ရှင် ခွင့် မ ရ သင့်” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။ ^၂၃ ထို့ ကြောင့် ထာ ဝ ရ အ ရှင် ဘု ရား သ ခင် သည် လူ ကို ဧ ဒင် ဥ ယျာဉ် ထဲ မှ နှင် ထုတ် ၍ မိ မိ ဖြစ် လာ ရာ မြေ ကို ထွန် ယက် လုပ် ကိုင် စေ ၏။ ^၂၄ ထို သို့ လူ ကို နှင် ထုတ် ပြီး လျှင် အ သက် ပင် သို့ သွား ရာ လမ်း ကို စောင့် ရှောက် စေ ရန် ခေ ရု ဗိမ် နှင့် တ ကွ အ ဘက် ဘက် လှည့် ပတ် နေ သော မီး လျှံ ဓား ကို ဧ ဒင် ဥ ယျာဉ် အ ရှေ့ ဘက် ၌ ထား တော် မူ ၏။

3

¹ Now the serpent was more subtle than any animal of the field which Yahweh God had made. He said to the woman, “Has God really said, ‘You shall not eat of any tree of the garden’?” ² The woman said to the serpent, “We may eat fruit from the trees of the garden, ³ but not the fruit of the tree which is in the middle of the garden. God has said, ‘You shall not eat of it. You shall not touch it, lest you die.’ ”

⁴ The serpent said to the woman, “You won’t really die, ⁵ for God knows that in the day you eat it, your eyes will be opened, and you will be like God, knowing good and evil.” ⁶ When the woman saw that the tree was good for food, and that it was a delight to the eyes, and that the tree was to be desired to make one wise, she took some of its fruit, and ate. Then she gave some to her husband with her, and he ate it, too. ⁷ Their eyes were opened, and they both knew that they were naked. They sewed fig leaves together, and made coverings for themselves.

⁸ They heard Yahweh God’s voice walking in the garden in the cool of the day, and the man and his wife hid themselves from the presence of Yahweh God among the trees of the garden.

⁹ Yahweh God called to the man, and said to him, “Where are you?” ¹⁰ The man said, “I heard your voice in the garden, and I was afraid, because I was naked; so I hid myself.” ¹¹ God said, “Who told you that you were naked? Have you eaten from the tree that I commanded you not to eat from?” ¹² The man said, “The woman whom you gave to be with me, she gave me fruit from the tree, and I ate it.” ¹³ Yahweh God said to the woman, “What have you done?” The woman said, “The serpent deceived me, and I ate.”

¹⁴ Yahweh God said to the serpent, “Because you have done this, you are cursed above all livestock, and above every animal of the field. You shall go on your belly and you shall eat dust all the days of your life. ¹⁵ I will put hostility between you and the woman, and between your offspring and her offspring. He will bruise your head, and you will bruise his heel.”

¹⁶ To the woman he said, “I will greatly multiply your pain in childbirth. You will bear children in pain. Your desire will be for your husband, and he will rule over you.”

¹⁷ To Adam he said, “Because you have listened to your wife’s voice, and have eaten from the tree, about which I commanded you, saying, ‘You shall not eat of it,’ the ground is cursed for your sake. You will eat from it with much labor all the days of your life. ¹⁸ It will yield thorns and thistles to you; and you will eat the herb of the field. ¹⁹ You will eat bread by the sweat of your face until you return to the ground, for you were taken out of it. For you are dust, and you shall return to dust.”

²⁰ The man called his wife Eve because she would be the mother of all the living. ²¹ Yahweh God made garments of animal skins for Adam and for his wife, and clothed them.

²² Yahweh God said, “Behold, the man has become like one of us, knowing good and evil. Now, lest he reach out his hand, and also take of the tree of life, and eat, and live forever—” ²³ Therefore Yahweh God sent him out from the garden of Eden, to till the ground from which he was taken. ²⁴ So he drove out the man; and he placed cherubim Cherubim are powerful angelic creatures, messengers of God with wings. See Ezekiel 10. at the east of the garden of Eden, and a flaming sword which turned every way, to guard the way to the tree of life.

၃

^၁ မြွေ သည် ထာ ဝ ရ အ ရှင် ဘု ရား သ ခင် ဖန် ဆင်း တော် မူ သော တော ရိုင်း တိ ရစ္ဆာန် အား လုံး တို့ ထက် လိမ္မာ ပါး နပ် ၏။ မြွေ က မိန်း မ အား “ဥ ယျာဉ် ထဲ ရှိ မည် သည့် အ ပင် ၏ အ သီး ကို မျှ မ စား ရ ဟူ ၍ ဘု ရား သ ခင် သည် အ မှန် ပင် မိန့် တော် မူ သ လော” ဟု မေး လေ ၏။ ^၂ မိန်း မ က လည်း “ဥ ယျာဉ် ထဲ ရှိ အ ပင် တို့ ၏ အ သီး ကို ငါ တို့ စား ခွင့် ရှိ ၏။ ^၃ သို့ သော် ဥ ယျာဉ် အ လယ် ရှိ အ ပင် ၏ အ သီး ကို မူ ကား ဘု ရား သ ခင် က ‘သင် တို့ သည် ထို အ သီး ကို မ စား ရ။ ထိ မိ၊ စား မိ လျှင် သေ ရ လိမ့် မည်’ ဟူ ၍ မိန့် တော် မူ သည်” ဟု မြွေ အား ဆို လေ ၏။

^၄ မြွေ က လည်း “သင် တို့ သည် မု ချ သေ ရ မည် မ ဟုတ်။ ^၅ ထို အ သီး ကို စား သော နေ့ တွင် သင် တို့ သည် မျက် စိ ပွင့် လင်း ၍ အ ကောင်း အ ဆိုး ကို သိ ကာ ဘု ရား သ ခင် ကဲ့ သို့ ဖြစ် မည် ကို ဘု ရား သ ခင် သိ တော် မူ သော ကြောင့် ဖြစ် ၏” ဟု မိန်း မ အား ဆို လေ ၏။ ^၆ ထို အ ပင် မှာ စား ဖွယ် ကောင်း ၍ အ မြင် အား ဖြင့် လည်း တင့် တယ် ပြီး ပ ညာ တိုး ပွား စေ ရန် လည်း နှစ် လို ဖွယ် သော အ ပင် ဖြစ် သည် ကို မိန်း မ သည် မြင် လျှင် ထို အ ပင် ၏ အ သီး ကို ဆွတ် ယူ ၍ စား လေ ၏။ မိ မိ နှင့် အ တူ ရှိ သော ခင် ပွန်း အား လည်း ပေး ၍ သူ သည် လည်း စား လေ ၏။ ^၇ ထို အ ခါ ထို သူ နှစ် ဦး စ လုံး သည် မျက် စိ ပွင့် လင်း ၍ မိ မိ တို့ ၌ အ ဝတ် မ ပါ အ ချည်း စည်း ဖြစ် သည် ကို သိ မြင် သ ဖြင့် သူ တို့ သည် သ ဖန်း ရွက် များ ကို သီ ချုပ် လျက် မိ မိ တို့ အ တွက် ခါး ဝတ် တန် ဆာ ကို ပြု လုပ် ကြ ၏။

^၈ နေ အေး သော အ ချိန် တွင် ဥ ယျာဉ် ၌ ထာ ဝ ရ အ ရှင် ဘု ရား သ ခင် ကြွ တော် မူ သော အ သံ ကို လူ လင် မ ယား သည် ကြား လျှင် ထာ ဝ ရ အ ရှင် ဘု ရား သ ခင် ရှေ့ တော် မှ လွတ် ရန် ဥ ယျာဉ် ရှိ သစ် ပင် များ ကြား တွင် ပုန်း ကွယ် လျက် နေ ကြ ၏။

^၉ ထာ ဝ ရ အ ရှင် ဘု ရား သ ခင် က လူ ကို ခေါ် ၍ “သင် သည် အ ဘယ် မှာ ရှိ သ နည်း” ဟု မေး တော် မူ ၏။ ^၁၀ လူ က လည်း “ဥ ယျာဉ် ၌ ကိုယ် တော် ၏ အ သံ ကို ကြား ၍ အ ကျွန်ုပ် မှာ အ ဝတ် မ ပါ အ ချည်း စည်း ဖြစ် သော ကြောင့် ကြောက် ၍ ပုန်း ကွယ် နေ ပါ သည်” ဟု လျှောက် လေ ၏။ ^၁၁ ဘု ရား သ ခင် က လည်း “သင့် မှာ အ ဝတ် မ ပါ အ ချည်း စည်း ဖြစ် သည် ဟု မည် သူ ပြော သ နည်း။ မ စား ရ ဟု သင့် အား ငါ ပ ညတ် ထား သော အ ပင် မှ အ သီး ကို သင် စား ပြီ လော” ဟု မေး တော် မူ ၏။ ^၁၂ လူ က လည်း “အ ကျွန်ုပ် နှင့် အ တူ နေ စေ ရန် ကိုယ် တော် ‌ပေး ထား သော မိန်း မ သည် ထို အ ပင် မှ အ သီး ကို အ ကျွန်ုပ် အား ပေး ၍ အ ကျွန်ုပ် စား မိ ပါ သည်” ဟု ပြန် လျှောက် လေ ၏။ ^၁၃ ထာ ဝ ရ အ ရှင် ဘု ရား သ ခင် က လည်း မိန်း မ အား “သင် ပြု သော ဤ အ မှု ကား မည် သို့ နည်း” ဟု မိန့် တော် မူ လျှင် မိန်း မ က “မြွေ သည် အ ကျွန်ုပ် ကို လှည့် စား ၍ အ ကျွန်ုပ် စား မိ ပါ သည်” ဟု လျှောက် လေ ၏။ မ ၁၉:၅၊ မာ ၁၀:၈၊ ၁ ကော ၆:၁၆၊ ဧ ၅:၃၁။

^၁၄ ထို အ ခါ ထာ ဝ ရ အ ရှင် ဘု ရား သ ခင် က မြွေ အား “သင် သည် ဤ အ မှု ကို ပြု သော ကြောင့် ယဉ် ပါး သော တိ ရစ္ဆာန် နှင့် တော ရိုင်း တိ ရစ္ဆာန် အ ပေါင်း တို့ ထက် ကျိန် ခြင်း ကို ခံ ရ ၏။ သင် သည် ဝမ်း ဗိုက် ဖြင့် တွား သွား ၍ အ သက် ရှင် သ မျှ ကာ လ ပတ် လုံး မြေ မှုန့် ကို စား ရ မည်။ ^၁၅ ငါ သည် သင် နှင့် မိန်း မ ကို လည်း ကောင်း၊ သင် ၏ အ မျိုး အ နွယ် နှင့် မိန်း မ ၏ အ မျိုး အ နွယ် ကို လည်း ကောင်း ရန် ငြိုး ဖွဲ့ စေ မည်။ သူ သည် သင် ၏ ခေါင်း ကို ကြိတ် လိမ့် မည်။ သင် သည် လည်း သူ ၏ ဖ နောင့် ကို ကြိတ် လိမ့် မည်” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။

^၁၆ မိန်း မ အား လည်း “သင် သည် သန္ဓေ တည် သော အ ခါ သင် ၏ ပင် ပန်း ခက် ခဲ မှု ကို ငါ အ လွန် များ ပြား စေ မည်။ သင် သည် နာ ကျင် ခက် ခဲ စွာ သား ဖွား ရ မည်။ သင် ၏ အ လို ဆန္ဒ သည် သင် ၏ ခင် ပွန်း အ တွက် ဖြစ် လိမ့် မည်။ သူ သည် သင့် ကို အုပ် စိုး လိမ့် မည်” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။

^၁၇ ထို့ နောက် အာ ဒံ အား “သင် သည် မိ မိ မ ယား ၏ စ ကား ကို နား ထောင် ၍ မ စား ရ ဟု သင့် အား ငါ ပ ညတ် ထား သော အ ပင် ၏ အ သီး ကို စား သော ကြောင့် မြေ သည် သင့် အ တွက် ကျိန် ခြင်း ကို ခံ ရ ၏။ သင် သည် အ သက် ရှင် သ မျှ ကာ လ ပတ် လုံး မြေ ၏ အ သီး ကို ပင် ပန်း ခက် ခဲ စွာ လုပ် ကိုင် စား သောက် ရ မည်။ ^၁၈ မြေ သည် သင့် အ ဖို့ ဆူး ပင် နှင့် ဆူး လေ ပင် တို့ ကို ပေါက် စေ မည်။ သင် သည် လယ် ယာ မှ ထွက် သော အ ပင် ကို စား ရ မည်။ ^၁၉ သင့် ကို မြေ မှ ဖြစ် လာ စေ သည် ဖြစ် ၍ သင် သည် ‌မြေ သို့ မ ပြန် မီ တိုင် အောင် သင် ၏ န ဖူး မှ ချွေး နှင့် ရင်း ၍ အ စာ ကို စား ရ မည်။ အ ကြောင်း မူ ကား သင် သည် မြေ မှုန့် ဖြစ် သော ကြောင့် မြေ မှုန့် သို့ ပြန် ရ မည်” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။

^၂၀ လူ သည် မိ မိ မ ယား ၏ အ မည် ကို ဧ ဝ ဟု မှည့် ခေါ် လေ ၏။ အ ကြောင်း မူ ကား သူ သည် အ သက် ရှင် သော သူ အ ပေါင်း တို့ ၏ မိ ခင် ဖြစ် ၏။ ^၂၁ ထာ ဝ ရ အ ရှင် ဘု ရား သ ခင် သည် အာ ဒံ နှင့် သူ ၏ မ ယား အ တွက် သား ရေ ဝတ် ရုံ ကို လုပ် ၍ သူ တို့ အား ဝတ် ဆင် ပေး တော် မူ ၏။

^၂၂ ထို့ နောက် ထာ ဝ ရ အ ရှင် ဘု ရား သ ခင် က “ကြည့် ရှု လော့။ လူ သည် အ ကောင်း အ ဆိုး ကို သိ ခြင်း အ ရာ ၌ ငါ တို့ ထဲ မှ တစ် ပါး ပါး ကဲ့ သို့ ဖြစ် လာ ပြီ။ ယ ခု မှာ သူ သည် လက် ကို ဆန့် ပြီး အ သက် ပင် ၏ အ သီး ကို ယူ စား ၍ ထာ ဝ ရ အ သက် ရှင် ခွင့် မ ရ သင့်” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။ ^၂၃ ထို့ ကြောင့် ထာ ဝ ရ အ ရှင် ဘု ရား သ ခင် သည် လူ ကို ဧ ဒင် ဥ ယျာဉ် ထဲ မှ နှင် ထုတ် ၍ မိ မိ ဖြစ် လာ ရာ မြေ ကို ထွန် ယက် လုပ် ကိုင် စေ ၏။ ^၂၄ ထို သို့ လူ ကို နှင် ထုတ် ပြီး လျှင် အ သက် ပင် သို့ သွား ရာ လမ်း ကို စောင့် ရှောက် စေ ရန် ခေ ရု ဗိမ် နှင့် တ ကွ အ ဘက် ဘက် လှည့် ပတ် နေ သော မီး လျှံ ဓား ကို ဧ ဒင် ဥ ယျာဉ် အ ရှေ့ ဘက် ၌ ထား တော် မူ ၏။

3

¹ Now the serpent was more subtle than any animal of the field which Yahweh God had made. He said to the woman, “Has God really said, ‘You shall not eat of any tree of the garden’?” ² The woman said to the serpent, “We may eat fruit from the trees of the garden, ³ but not the fruit of the tree which is in the middle of the garden. God has said, ‘You shall not eat of it. You shall not touch it, lest you die.’ ”

⁴ The serpent said to the woman, “You won’t really die, ⁵ for God knows that in the day you eat it, your eyes will be opened, and you will be like God, knowing good and evil.” ⁶ When the woman saw that the tree was good for food, and that it was a delight to the eyes, and that the tree was to be desired to make one wise, she took some of its fruit, and ate. Then she gave some to her husband with her, and he ate it, too. ⁷ Their eyes were opened, and they both knew that they were naked. They sewed fig leaves together, and made coverings for themselves.

⁸ They heard Yahweh God’s voice walking in the garden in the cool of the day, and the man and his wife hid themselves from the presence of Yahweh God among the trees of the garden.

⁹ Yahweh God called to the man, and said to him, “Where are you?” ¹⁰ The man said, “I heard your voice in the garden, and I was afraid, because I was naked; so I hid myself.” ¹¹ God said, “Who told you that you were naked? Have you eaten from the tree that I commanded you not to eat from?” ¹² The man said, “The woman whom you gave to be with me, she gave me fruit from the tree, and I ate it.” ¹³ Yahweh God said to the woman, “What have you done?” The woman said, “The serpent deceived me, and I ate.”

¹⁴ Yahweh God said to the serpent, “Because you have done this, you are cursed above all livestock, and above every animal of the field. You shall go on your belly and you shall eat dust all the days of your life. ¹⁵ I will put hostility between you and the woman, and between your offspring and her offspring. He will bruise your head, and you will bruise his heel.”

¹⁶ To the woman he said, “I will greatly multiply your pain in childbirth. You will bear children in pain. Your desire will be for your husband, and he will rule over you.”

¹⁷ To Adam he said, “Because you have listened to your wife’s voice, and have eaten from the tree, about which I commanded you, saying, ‘You shall not eat of it,’ the ground is cursed for your sake. You will eat from it with much labor all the days of your life. ¹⁸ It will yield thorns and thistles to you; and you will eat the herb of the field. ¹⁹ You will eat bread by the sweat of your face until you return to the ground, for you were taken out of it. For you are dust, and you shall return to dust.”

²⁰ The man called his wife Eve because she would be the mother of all the living. ²¹ Yahweh God made garments of animal skins for Adam and for his wife, and clothed them.

²² Yahweh God said, “Behold, the man has become like one of us, knowing good and evil. Now, lest he reach out his hand, and also take of the tree of life, and eat, and live forever—” ²³ Therefore Yahweh God sent him out from the garden of Eden, to till the ground from which he was taken. ²⁴ So he drove out the man; and he placed cherubim Cherubim are powerful angelic creatures, messengers of God with wings. See Ezekiel 10. at the east of the garden of Eden, and a flaming sword which turned every way, to guard the way to the tree of life.