၂၆

^၁ အာ ဗြ ဟံ လက် ထက် ၌ ကျ ရောက် သော ယ ခင် ငတ် မွတ် ‌ခေါင်း ပါး ခြင်း ဘေး မ ဟုတ်၊ ထို ပြည် ၌ နောက် တစ် ဖန် ငတ် မွတ် ခေါင်း ပါး ခြင်း ဘေး ကျ ရောက် သည် ဖြစ် ၍ ဣ ဇက် သည် ပါ လက် စ တိုင်း ဘု ရင်၊ အ ဘိ မ လက် မင်း ကြီး ရှိ ရာ ဂေ ရာ မြို့ သို့ သွား လေ ၏။

^၂ ထို အ ခါ ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် သူ့ အား ကိုယ် ထင် ရှား ပြ ၍ “သင် သည် အီ ဂျစ် ပြည် သို့ မ ဆင်း သွား နှင့်။ သင့် အား ငါ ပြ သည့် ပြည် ၌ နေ ထိုင် လော့။ ^၃ ဤ ပြည် ၌ တည်း ခို နေ ထိုင် လော့။ ငါ သည် သင် နှင့် အ တူ ရှိ ၍ သင့် ကို ကောင်း ချီး ပေး မည်။ အ ကယ် စင် စစ် ဤ မြေ ရှိ သ မျှ တို့ ကို သင် နှင့် သင် ၏ သား စဉ် မြေး ဆက် အား ငါ ပေး ၍ သင် ၏ ဖ ခင် အာ ဗြ ဟံ အား ငါ ကျိန် ဆို ခဲ့ သော က တိ ကို ငါ တည် စေ မည်။ ^၄ ငါ သည် သင် ၏ သား စဉ် မြေး ဆက် ကို ကောင်း ကင် ကြယ် နှင့် အ မျှ များ ပြား စေ ၍ သင် ၏ သား စဉ် မြေး ဆက် အား ဤ မြေ ရှိ သ မျှ တို့ ကို ပေး မည်။ ကမ္ဘာ မြေ ကြီး ပေါ် ၌ ရှိ သော လူ မျိုး အ ပေါင်း တို့ သည် သင် ၏ အ မျိုး အ နွယ် အား ဖြင့် ကောင်း ချီး မင်္ဂ လာ ခံ စား ရ ကြ လိမ့် မည်။ က ၁၂:၃၊ ၁၈:၁၈၊ ၂၂:၁၈၊ တ ၃:၂၅၊ ဂ လ ၃:၈။ ^၅ အ ကြောင်း မူ ကား အာ ဗြ ဟံ သည် ငါ့ စ ကား ကို နား ထောင် ပြီး ငါ ၏ ညွှန် ကြား ချက် မှ စ ၍ ငါ ၏ ပ ညတ် ချက် များ၊ ငါ ၏ ပြဋ္ဌာန်း ချက် များ နှင့် ငါ ၏ တ ရား များ ကို စောင့် ထိန်း သော ကြောင့် ဖြစ် ၏” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။

^၆ ထို ကြောင့် ဣ ဇက် သည် ဂေ ရာ မြို့ ၌ နေ ထိုင် လေ ၏။ ^၇ ထို အ ရပ် ၌ ရှိ သော ယောက်ျား တို့ သည် သူ့ မ ယား အ ကြောင်း ကို မေး ကြ သော အ ခါ ဣ ဇက် က “ငါ့ မ ယား ဖြစ် သည်” ဟု ပြော ရ မည် ကို ကြောက် ၍ “ငါ့ နှ မ ဖြစ် သည်” ဟု ဆို ၏။ အ ကြောင်း မှာ ရေ ဗက္ကာ သည် ရုပ် ဆင်း သွင် ပြင် လှ ပ သ ဖြင့် ထို အ ရပ် ၌ ရှိ သော ယောက်ျား တို့ သည် ရေ ဗက္ကာ အ တွက် ကြောင့် မိ မိ အား သတ် မည် ကို စိုး ရိမ် သော ကြောင့် ဖြစ် ၏။

^၈ သူ သည် ထို အ ရပ် ၌ ရက် အ တန် ကြာ နေ လေ ၏။ တစ် နေ့ တွင် ပါ လက် စ တိုင်း ဘု ရင် အ ဘိ မ လက် သည် ပြ တင်း ပေါက် မှ လှမ်း ကြည့် လိုက် ရာ ဣ ဇက် သည် မိ မိ မ ယား ရေ ဗက္ကာ နှင့် ဆော့ မြှူ ကျီ စယ် နေ သည် ကို မြင် ၏။ ^၉ အ ဘိ မ လက် မင်း ကြီး သည် ဣ ဇက် ကို ဆင့် ခေါ် ၍ “စင် စစ် ထို မိန်း မ သည် သင် ၏ မ ယား ဖြစ် ၏။ သို့ ဖြစ် လျက် နှင့် ‘သူ သည် ငါ့ နှ မ ဖြစ် သည်’ ဟု အ ဘယ် ကြောင့် ဆို ရ သ နည်း” ဟု မေး လေ ၏။ ဣ ဇက် က လည်း “သူ့ အ တွက် ကြောင့် အ ကျွန်ုပ် သေ ကောင်း သေ ရ လိမ့် မည် ဟု အ ကျွန်ုပ် ထင် သော ကြောင့် ဖြစ် ပါ သည်” ဟု ဖြေ လေ ၏။ ^၁၀ အ ဘိ မ လက် မင်း ကြီး က လည်း “ငါ တို့ ၌ သင် ပြု သော ဤ အ မှု ကား မည် သို့ နည်း။ တစ် စုံ တစ် ဦး သော သူ သည် သင် ၏ မ ယား နှင့် အ ခန့် မ သင့် အိပ် မိ လျှင် သင် သည် ငါ တို့ အ ပေါ် သို့ အ ပြစ် ရောက် စေ ခဲ့ ပေ လိမ့် မည်” ဟု ဆို ၏။ ^၁၁ ထို့ နောက် အ ဘိ မ လက် မင်း ကြီး သည် လူ အ ပေါင်း တို့ အား “ဤ သူ နှင့် သူ ၏ မ ယား ကို ထိ သော သူ သည် မု ချ အ သတ် ခံ ရ မည်” ဟု အ မိန့် ပေး မှာ ကြား လေ ၏။

^၁၂ ဣ ဇက် သည် ထို ပြည် ၌ မျိုး စေ့ ကြဲ ၍ ထို နှစ် တွင် အ ဆ တစ် ရာ သော အ သီး အ နှံ ကို ရ လေ ၏။ ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် သူ့ ကို ကောင်း ချီး ပေး တော် မူ သ ဖြင့်၊ ^၁၃ သူ သည် ကြွယ် ဝ လာ ၍ အ လွန် ချမ်း သာ သော သူ ဖြစ် သည့် တိုင် အောင် ပို ၍ ပို ၍ ကြီး ပွား လာ ၏။ ^၁၄ သူ ၌ သိုး အုပ်၊ နွား အုပ် စ သည့် တိ ရစ္ဆာန် များ နှင့် အ ခြွေ အ ရံ အ မြောက် အ များ ရှိ သည် ဖြစ် ၍ ပါ လက် စ တိုင်း အ မျိုး သား တို့ သည် သူ့ ကို ငြူ စူ ကြ ၏။ ^၁၅ ထို့ ကြောင့် ပါ လက် စ တိုင်း အ မျိုး သား တို့ သည် သူ့ ဖ ခင် အာ ဗြ ဟံ လက် ထက် ၌ သူ့ ဖ ခင် ၏ အ စေ အ ပါး တို့ တူး ခဲ့ သော ရေ တွင်း အား လုံး ကို မြေ ဖို့ ပိတ် ဆို့ ကြ ၏။

^၁၆ အ ဘိ မ လက် မင်း ကြီး က လည်း “သင် သည် ငါ တို့ ထက် အ လွန် အား ကြီး လာ သော ကြောင့် ငါ တို့ ထံ မှ ထွက် သွား ပါ” ဟု ဣ ဇက် အား ဆို ၏။ ^၁၇ ထို့ ကြောင့် ဣ ဇက် သည် ထို အ ရပ် မှ ထွက် သွား ပြီး ဂေ ရာ ချိုင့် ဝှမ်း ၌ စ ခန်း ချ ၍ နေ ထိုင် လေ ၏။ ^၁၈ ဣ ဇက် ၏ ဖ ခင် အာ ဗြ ဟံ လက် ထက် ၌ တူး ခဲ့ ၍ အာ ဗြ ဟံ ကွယ် လွန် ပြီး နောက် ပါ လက် စ တိုင်း အ မျိုး သား တို့ ပိတ် ဆို့ ခဲ့ သော ရေ တွင်း ကို ဣ ဇက် သည် ပြန် ဖော် လေ ၏။ သူ သည် ထို ရေ တွင်း များ ၏ အ မည် ကို မိ မိ ဖ ခင် ခေါ် ခဲ့ သည့် အ မည် အ တိုင်း ခေါ် လေ ၏။

^၁၉ ဣ ဇက် ၏ အ စေ အ ပါး တို့ သည် ချိုင့် ဝှမ်း ၌ ရေ တွင်း တူး ကြ သော အ ခါ စမ်း ရေ ထွက် သော တွင်း ကို တွေ့ ရှိ ကြ ၏။ ^၂၀ သို့ သော် ဂေ ရာ မြို့ မှ တိ ရစ္ဆာန် ထိန်း ကျောင်း သူ တို့ သည် “ဤ ‌ရေ ကို ငါ တို့ ပိုင် ၏” ဟု ဆို လျက် ဣ ဇက် ၏ တိ ရစ္ဆာန် ထိန်း ကျောင်း သူ တို့ ကို ရန် တွေ့ ကြ ၏။ ထို သို့ သူ တို့ သည် ဣ ဇက် နှင့် ဖက် ပြိုင် ရန် တွေ့ ကြ သ ဖြင့် ဣ ဇက် သည် ထို ရေ တွင်း ၏ အ မည် ကို ဧ သက် ’ဖက် ပြိုင် ရန် တွေ့ သည်’ ဟူ သော အ ဓိပ္ပာယ် ရှိ ၏။ ဟု ခေါ် ၏။ ^၂၁ ဣ ဇက် ၏ အ စေ အ ပါး တို့ သည် အ ခြား သော ရေ တွင်း ကို တူး ကြ ၏။ ထို ရေ တွင်း အ တွက် ကြောင့် လည်း ရန် တွေ့ ကြ ပြန် သ ဖြင့် ဣ ဇက် သည် ထို ရေ တွင်း ၏ အ မည် ကို သိ တ န ’ရန် တွေ့’ ဟူ သော အ ဓိပ္ပာယ် ရှိ ၏။ ဟု ခေါ် ၏။ ^၂၂ သူ သည် ထို အ ရပ် မှ ရွှေ့ ပြောင်း ၍ အ ခြား သော ရေ တွင်း ကို တူး ၏။ ထို ရေ တွင်း အ တွက် ကြောင့် ရန် မ တွေ့ ကြ တော့ သ ဖြင့် သူ က “အ ကယ် စင် စစ် ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် ငါ တို့ နေ ရာ ကို ယ ခု ကျယ် ဝန်း စေ တော် မူ သည် ဖြစ် ၍ ငါ တို့ သည် ဤ ပြည် ၌ ပွား များ ကြ လိမ့် မည်” ဟု ဆို လျက် ထို ရေ တွင်း ၏ အ မည် ကို ရ ဟော ဘုတ် ’ကျယ် ဝန်း သော နေ ရာ များ’ ဟူ သော အ ဓိပ္ပာယ် ရှိ ၏။ ဟု ခေါ် ၏။

^၂၃ ထို့ နောက် သူ သည် ထို အ ရပ် မှ ထွက် ၍ ဗေ ရ ရှေ ဘ အ ရပ် သို့ သွား လေ ၏။ ^၂၄ ထို ည ၌ ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် သူ့ အား ကိုယ် ထင် ရှား ပြ ၍ “ငါ သည် သင့် ဖ ခင် အာ ဗြ ဟံ ၏ ဘု ရား ဖြစ် ၏။ မ ကြောက် နှင့်။ အ ကြောင်း မူ ကား ငါ သည် သင် နှင့် အ တူ ရှိ ၏။ ငါ သည် သင့် ကို ကောင်း ချီး ပေး ၍ ငါ ၏ အ စေ အ ပါး အား ဗြ ဟံ အ တွက် ကြောင့် သင် ၏ သား စဉ် မြေး ဆက် ကို များ ပြား စေ မည်” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။ ^၂၅ ဣ ဇက် သည် ထို အ ရပ် ၌ ယဇ် ပလ္လင် ကို တည် ၍ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ နာ မ တော် ကို ခေါ် ဆို ပတ္ထ နာ ပြု ပြီး လျှင် ထို အ ရပ် တွင် တဲ ကို ဆောက် လေ ၏။ သူ ၏ အ စေ အ ပါး တို့ သည် လည်း ထို အ ရပ် တွင် ရေ တွင်း ကို တူး ကြ ၏။

^၂၆ အ ဘိ မ လက် မင်း ကြီး သည် သူ ၏ မိတ် ဆွေ အ ဟု ဇတ်၊ သူ ၏ စစ် သူ ကြီး ဖိ ကော လ တို့ နှင့် အ တူ ဂေ ရာ မြို့ မှ ဣ ဇက် ရှိ ရာ သို့ ရောက် လာ ကြ ၏။ ^၂၇ ဣ ဇက် က “သင် တို့ သည် အ ကျွန်ုပ် ကို မုန်း ၍ သင် တို့ ထံ မှ နှင် ထုတ် ခဲ့ လျက် နှင့် ပင် အ ဘယ် ကြောင့် အ ကျွန်ုပ် ထံ သို့ လာ ကြ သ နည်း” ဟု သူ တို့ အား ဆို ၏။ ^၂၈ သူ တို့ က လည်း “ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် သင် နှင့် အ တူ ရှိ တော် မူ ကြောင်း ကို ငါ တို့ အ မှန် သိ မြင် သည် ဖြစ် ၍ သင် နှင့် ငါ တို့ နှစ် ဦး နှစ် ဖက် အ ကြား ၌ ကျိန် ခြင်း ကို ပြု လျက် ပ ဋိ ညာဉ် ဖွဲ့ ကြ စို့ ဟု ငါ တို့ တောင်း ဆို ၏။ ^၂၉ ထို့ ကြောင့် ငါ တို့ သည် သင့် ကို မ ထိ၊ သင့် အ ပေါ် ကောင်း မြတ် သော အ ရာ ကို သာ ပြု ပြီး သင့် ကို ငြိမ်း ချမ်း စွာ လွှတ် လိုက် သ ကဲ့ သို့ သင် သည် လည်း ငါ တို့ ကို ဘေး အန္တ ရာယ် မ ပြု နှင့်။ အ ကယ် စင် စစ် သင် သည် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ ကောင်း ချီး ကို ခံ ရ သော သူ ဖြစ် ၏” ဟု ဆို ကြ ၏။ ^၃၀ ထို အ ခါ ဣ ဇက် သည် သူ တို့ အ တွက် စား သော က် ပွဲ တည် ခင်း ၍ သူ တို့ သည် စား သောက် ကြ ၏။

^၃၁ သူ တို့ သည် နံ နက် စော စော ထ ၍ တစ် ဦး နှင့် တစ် ဦး ကျိန် ဆို ခြင်း ကို ပြု ကြ ၏။ ထို့ နောက် ဣ ဇက် သည် သူ တို့ ကို လွှတ် လိုက် သ ဖြင့် သူ တို့ သည် ငြိမ်း ချမ်း စွာ ပြန် သွား ကြ ၏။ ^၃၂ ထို နေ့ ၌ ပင် ဣ ဇက် ၏ အ စေ အ ပါး တို့ သည် လာ ၍ “အ ကျွန်ုပ် တို့ သည် ရေ ကို ရှာ တွေ့ ပါ ပြီ” ဟု ဆို လျက် သူ တို့ တူး သော ရေ တွင်း အ ကြောင်း ကို ဣ ဇက် အား ပြော ကြား ကြ ၏။ ^၃၃ ဣ ဇက် သည် ထို ရေ တွင်း ၏ အ မည် ကို ရှေ ဘ ’ကျိန် ဆို ခြင်း’ ဟူ သော အ ဓိပ္ပာယ် ရှိ ၏။ ဟု ခေါ် ၏။ ထို ကြောင့် ထို မြို့ ၏ အ မည် ကို ဗေ ရ ရှေ ဘ ’ကျိန် ဆို ခြင်း ရေ တွင်း’ ဟူ သော အ ဓိပ္ပာယ် ရှိ ၏။ ဟု ယ နေ့ တိုင် အောင် ခေါ် ကြ ၏။

^၃၄ ဧ သော သည် အ သက် လေး ဆယ် ရှိ သော အ ခါ ဟိတ္တိ လူ မျိုး ဗေ ရိ ၏ သ မီး ယု ဒိတ်၊ ဟိတ္တိ လူ မျိုး ဧ လုန် ၏ သ မီး ဗာ ရှ မတ် တို့ နှင့် အိမ် ထောင် ပြု လေ ၏။ ^၃၅ ထို မိန်း မ တို့ သည် ဣ ဇက် နှင့် ရေ ဗက္ကာ အ တွက် စိတ် သော က ရောက် စ ရာ အ ကြောင်း ဖြစ် ကြ ၏။

26

¹ There was a famine in the land, in addition to the first famine that was in the days of Abraham. Isaac went to Abimelech king of the Philistines, to Gerar.

² Yahweh appeared to him, and said, “Don’t go down into Egypt. Live in the land I will tell you about. ³ Live in this land, and I will be with you, and will bless you. For I will give to you, and to your offspring, all these lands, and I will establish the oath which I swore to Abraham your father. ⁴ I will multiply your offspring as the stars of the sky, and will give all these lands to your offspring. In your offspring all the nations of the earth will be blessed, ⁵ because Abraham obeyed my voice, and kept my requirements, my commandments, my statutes, and my laws.”

⁶ Isaac lived in Gerar. ⁷ The men of the place asked him about his wife. He said, “She is my sister,” for he was afraid to say, “My wife”, lest, he thought, “the men of the place might kill me for Rebekah, because she is beautiful to look at.”

⁸ When he had been there a long time, Abimelech king of the Philistines looked out at a window, and saw, and, behold, Isaac was caressing Rebekah, his wife. ⁹ Abimelech called Isaac, and said, “Behold, surely she is your wife. Why did you say, ‘She is my sister?’ ” Isaac said to him, “Because I said, ‘Lest I die because of her.’ ” ¹⁰ Abimelech said, “What is this you have done to us? One of the people might easily have lain with your wife, and you would have brought guilt on us!” ¹¹ Abimelech commanded all the people, saying, “He who touches this man or his wife will surely be put to death.”

¹² Isaac sowed in that land, and reaped in the same year one hundred times what he planted. Yahweh blessed him. ¹³ The man grew great, and grew more and more until he became very great. ¹⁴ He had possessions of flocks, possessions of herds, and a great household. The Philistines envied him. ¹⁵ Now all the wells which his father’s servants had dug in the days of Abraham his father, the Philistines had stopped, and filled with earth.

¹⁶ Abimelech said to Isaac, “Go away from us, for you are much mightier than we.” ¹⁷ Isaac departed from there, encamped in the valley of Gerar, and lived there. ¹⁸ Isaac dug again the wells of water, which they had dug in the days of Abraham his father, for the Philistines had stopped them after the death of Abraham. He called their names after the names by which his father had called them.

¹⁹ Isaac’s servants dug in the valley, and found there a well of flowing or, living; or, fresh. water. ²⁰ The herdsmen of Gerar argued with Isaac’s herdsmen, saying, “The water is ours.” So he called the name of the well Esek, Esek means ‘contention’. because they contended with him. ²¹ They dug another well, and they argued over that, also. So he called its name Sitnah. Sitnah means ‘hostility’. ²² He left that place, and dug another well. They didn’t argue over that one. So he called it Rehoboth. Rehoboth means ‘broad places’. He said, “For now Yahweh has made room for us, and we will be fruitful in the land.”

²³ He went up from there to Beersheba. ²⁴ Yahweh appeared to him the same night, and said, “I am the God of Abraham your father. Don’t be afraid, for I am with you, and will bless you, and multiply your offspring for my servant Abraham’s sake.” ²⁵ He built an altar there, and called on Yahweh’s name, and pitched his tent there. There Isaac’s servants dug a well.

²⁶ Then Abimelech went to him from Gerar with Ahuzzath his friend, and Phicol the captain of his army. ²⁷ Isaac said to them, “Why have you come to me, since you hate me, and have sent me away from you?” ²⁸ They said, “We saw plainly that Yahweh was with you. We said, ‘Let there now be an oath between us, even between us and you, and let’s make a covenant with you, ²⁹ that you will do us no harm, as we have not touched you, and as we have done to you nothing but good, and have sent you away in peace.’ You are now the blessed of Yahweh.” ³⁰ He made them a feast, and they ate and drank.

³¹ They rose up some time in the morning, and swore an oath to one another. Isaac sent them away, and they departed from him in peace. ³² The same day, Isaac’s servants came, and told him concerning the well which they had dug, and said to him, “We have found water.” ³³ He called it “Shibah”. Shibah means ‘oath’ or ‘seven’. Therefore the name of the city is “Beersheba” Beersheba means ‘well of the oath’ or ‘well of the seven’. to this day.

³⁴ When Esau was forty years old, he took as wife Judith, the daughter of Beeri the Hittite, and Basemath, the daughter of Elon the Hittite. ³⁵ They grieved Isaac’s and Rebekah’s spirits.

၂၆

^၁ အာ ဗြ ဟံ လက် ထက် ၌ ကျ ရောက် သော ယ ခင် ငတ် မွတ် ‌ခေါင်း ပါး ခြင်း ဘေး မ ဟုတ်၊ ထို ပြည် ၌ နောက် တစ် ဖန် ငတ် မွတ် ခေါင်း ပါး ခြင်း ဘေး ကျ ရောက် သည် ဖြစ် ၍ ဣ ဇက် သည် ပါ လက် စ တိုင်း ဘု ရင်၊ အ ဘိ မ လက် မင်း ကြီး ရှိ ရာ ဂေ ရာ မြို့ သို့ သွား လေ ၏။

^၂ ထို အ ခါ ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် သူ့ အား ကိုယ် ထင် ရှား ပြ ၍ “သင် သည် အီ ဂျစ် ပြည် သို့ မ ဆင်း သွား နှင့်။ သင့် အား ငါ ပြ သည့် ပြည် ၌ နေ ထိုင် လော့။ ^၃ ဤ ပြည် ၌ တည်း ခို နေ ထိုင် လော့။ ငါ သည် သင် နှင့် အ တူ ရှိ ၍ သင့် ကို ကောင်း ချီး ပေး မည်။ အ ကယ် စင် စစ် ဤ မြေ ရှိ သ မျှ တို့ ကို သင် နှင့် သင် ၏ သား စဉ် မြေး ဆက် အား ငါ ပေး ၍ သင် ၏ ဖ ခင် အာ ဗြ ဟံ အား ငါ ကျိန် ဆို ခဲ့ သော က တိ ကို ငါ တည် စေ မည်။ ^၄ ငါ သည် သင် ၏ သား စဉ် မြေး ဆက် ကို ကောင်း ကင် ကြယ် နှင့် အ မျှ များ ပြား စေ ၍ သင် ၏ သား စဉ် မြေး ဆက် အား ဤ မြေ ရှိ သ မျှ တို့ ကို ပေး မည်။ ကမ္ဘာ မြေ ကြီး ပေါ် ၌ ရှိ သော လူ မျိုး အ ပေါင်း တို့ သည် သင် ၏ အ မျိုး အ နွယ် အား ဖြင့် ကောင်း ချီး မင်္ဂ လာ ခံ စား ရ ကြ လိမ့် မည်။ က ၁၂:၃၊ ၁၈:၁၈၊ ၂၂:၁၈၊ တ ၃:၂၅၊ ဂ လ ၃:၈။ ^၅ အ ကြောင်း မူ ကား အာ ဗြ ဟံ သည် ငါ့ စ ကား ကို နား ထောင် ပြီး ငါ ၏ ညွှန် ကြား ချက် မှ စ ၍ ငါ ၏ ပ ညတ် ချက် များ၊ ငါ ၏ ပြဋ္ဌာန်း ချက် များ နှင့် ငါ ၏ တ ရား များ ကို စောင့် ထိန်း သော ကြောင့် ဖြစ် ၏” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။

^၆ ထို ကြောင့် ဣ ဇက် သည် ဂေ ရာ မြို့ ၌ နေ ထိုင် လေ ၏။ ^၇ ထို အ ရပ် ၌ ရှိ သော ယောက်ျား တို့ သည် သူ့ မ ယား အ ကြောင်း ကို မေး ကြ သော အ ခါ ဣ ဇက် က “ငါ့ မ ယား ဖြစ် သည်” ဟု ပြော ရ မည် ကို ကြောက် ၍ “ငါ့ နှ မ ဖြစ် သည်” ဟု ဆို ၏။ အ ကြောင်း မှာ ရေ ဗက္ကာ သည် ရုပ် ဆင်း သွင် ပြင် လှ ပ သ ဖြင့် ထို အ ရပ် ၌ ရှိ သော ယောက်ျား တို့ သည် ရေ ဗက္ကာ အ တွက် ကြောင့် မိ မိ အား သတ် မည် ကို စိုး ရိမ် သော ကြောင့် ဖြစ် ၏။

^၈ သူ သည် ထို အ ရပ် ၌ ရက် အ တန် ကြာ နေ လေ ၏။ တစ် နေ့ တွင် ပါ လက် စ တိုင်း ဘု ရင် အ ဘိ မ လက် သည် ပြ တင်း ပေါက် မှ လှမ်း ကြည့် လိုက် ရာ ဣ ဇက် သည် မိ မိ မ ယား ရေ ဗက္ကာ နှင့် ဆော့ မြှူ ကျီ စယ် နေ သည် ကို မြင် ၏။ ^၉ အ ဘိ မ လက် မင်း ကြီး သည် ဣ ဇက် ကို ဆင့် ခေါ် ၍ “စင် စစ် ထို မိန်း မ သည် သင် ၏ မ ယား ဖြစ် ၏။ သို့ ဖြစ် လျက် နှင့် ‘သူ သည် ငါ့ နှ မ ဖြစ် သည်’ ဟု အ ဘယ် ကြောင့် ဆို ရ သ နည်း” ဟု မေး လေ ၏။ ဣ ဇက် က လည်း “သူ့ အ တွက် ကြောင့် အ ကျွန်ုပ် သေ ကောင်း သေ ရ လိမ့် မည် ဟု အ ကျွန်ုပ် ထင် သော ကြောင့် ဖြစ် ပါ သည်” ဟု ဖြေ လေ ၏။ ^၁၀ အ ဘိ မ လက် မင်း ကြီး က လည်း “ငါ တို့ ၌ သင် ပြု သော ဤ အ မှု ကား မည် သို့ နည်း။ တစ် စုံ တစ် ဦး သော သူ သည် သင် ၏ မ ယား နှင့် အ ခန့် မ သင့် အိပ် မိ လျှင် သင် သည် ငါ တို့ အ ပေါ် သို့ အ ပြစ် ရောက် စေ ခဲ့ ပေ လိမ့် မည်” ဟု ဆို ၏။ ^၁၁ ထို့ နောက် အ ဘိ မ လက် မင်း ကြီး သည် လူ အ ပေါင်း တို့ အား “ဤ သူ နှင့် သူ ၏ မ ယား ကို ထိ သော သူ သည် မု ချ အ သတ် ခံ ရ မည်” ဟု အ မိန့် ပေး မှာ ကြား လေ ၏။

^၁၂ ဣ ဇက် သည် ထို ပြည် ၌ မျိုး စေ့ ကြဲ ၍ ထို နှစ် တွင် အ ဆ တစ် ရာ သော အ သီး အ နှံ ကို ရ လေ ၏။ ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် သူ့ ကို ကောင်း ချီး ပေး တော် မူ သ ဖြင့်၊ ^၁၃ သူ သည် ကြွယ် ဝ လာ ၍ အ လွန် ချမ်း သာ သော သူ ဖြစ် သည့် တိုင် အောင် ပို ၍ ပို ၍ ကြီး ပွား လာ ၏။ ^၁၄ သူ ၌ သိုး အုပ်၊ နွား အုပ် စ သည့် တိ ရစ္ဆာန် များ နှင့် အ ခြွေ အ ရံ အ မြောက် အ များ ရှိ သည် ဖြစ် ၍ ပါ လက် စ တိုင်း အ မျိုး သား တို့ သည် သူ့ ကို ငြူ စူ ကြ ၏။ ^၁၅ ထို့ ကြောင့် ပါ လက် စ တိုင်း အ မျိုး သား တို့ သည် သူ့ ဖ ခင် အာ ဗြ ဟံ လက် ထက် ၌ သူ့ ဖ ခင် ၏ အ စေ အ ပါး တို့ တူး ခဲ့ သော ရေ တွင်း အား လုံး ကို မြေ ဖို့ ပိတ် ဆို့ ကြ ၏။

^၁၆ အ ဘိ မ လက် မင်း ကြီး က လည်း “သင် သည် ငါ တို့ ထက် အ လွန် အား ကြီး လာ သော ကြောင့် ငါ တို့ ထံ မှ ထွက် သွား ပါ” ဟု ဣ ဇက် အား ဆို ၏။ ^၁၇ ထို့ ကြောင့် ဣ ဇက် သည် ထို အ ရပ် မှ ထွက် သွား ပြီး ဂေ ရာ ချိုင့် ဝှမ်း ၌ စ ခန်း ချ ၍ နေ ထိုင် လေ ၏။ ^၁၈ ဣ ဇက် ၏ ဖ ခင် အာ ဗြ ဟံ လက် ထက် ၌ တူး ခဲ့ ၍ အာ ဗြ ဟံ ကွယ် လွန် ပြီး နောက် ပါ လက် စ တိုင်း အ မျိုး သား တို့ ပိတ် ဆို့ ခဲ့ သော ရေ တွင်း ကို ဣ ဇက် သည် ပြန် ဖော် လေ ၏။ သူ သည် ထို ရေ တွင်း များ ၏ အ မည် ကို မိ မိ ဖ ခင် ခေါ် ခဲ့ သည့် အ မည် အ တိုင်း ခေါ် လေ ၏။

^၁၉ ဣ ဇက် ၏ အ စေ အ ပါး တို့ သည် ချိုင့် ဝှမ်း ၌ ရေ တွင်း တူး ကြ သော အ ခါ စမ်း ရေ ထွက် သော တွင်း ကို တွေ့ ရှိ ကြ ၏။ ^၂၀ သို့ သော် ဂေ ရာ မြို့ မှ တိ ရစ္ဆာန် ထိန်း ကျောင်း သူ တို့ သည် “ဤ ‌ရေ ကို ငါ တို့ ပိုင် ၏” ဟု ဆို လျက် ဣ ဇက် ၏ တိ ရစ္ဆာန် ထိန်း ကျောင်း သူ တို့ ကို ရန် တွေ့ ကြ ၏။ ထို သို့ သူ တို့ သည် ဣ ဇက် နှင့် ဖက် ပြိုင် ရန် တွေ့ ကြ သ ဖြင့် ဣ ဇက် သည် ထို ရေ တွင်း ၏ အ မည် ကို ဧ သက် ’ဖက် ပြိုင် ရန် တွေ့ သည်’ ဟူ သော အ ဓိပ္ပာယ် ရှိ ၏။ ဟု ခေါ် ၏။ ^၂၁ ဣ ဇက် ၏ အ စေ အ ပါး တို့ သည် အ ခြား သော ရေ တွင်း ကို တူး ကြ ၏။ ထို ရေ တွင်း အ တွက် ကြောင့် လည်း ရန် တွေ့ ကြ ပြန် သ ဖြင့် ဣ ဇက် သည် ထို ရေ တွင်း ၏ အ မည် ကို သိ တ န ’ရန် တွေ့’ ဟူ သော အ ဓိပ္ပာယ် ရှိ ၏။ ဟု ခေါ် ၏။ ^၂၂ သူ သည် ထို အ ရပ် မှ ရွှေ့ ပြောင်း ၍ အ ခြား သော ရေ တွင်း ကို တူး ၏။ ထို ရေ တွင်း အ တွက် ကြောင့် ရန် မ တွေ့ ကြ တော့ သ ဖြင့် သူ က “အ ကယ် စင် စစ် ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် ငါ တို့ နေ ရာ ကို ယ ခု ကျယ် ဝန်း စေ တော် မူ သည် ဖြစ် ၍ ငါ တို့ သည် ဤ ပြည် ၌ ပွား များ ကြ လိမ့် မည်” ဟု ဆို လျက် ထို ရေ တွင်း ၏ အ မည် ကို ရ ဟော ဘုတ် ’ကျယ် ဝန်း သော နေ ရာ များ’ ဟူ သော အ ဓိပ္ပာယ် ရှိ ၏။ ဟု ခေါ် ၏။

^၂၃ ထို့ နောက် သူ သည် ထို အ ရပ် မှ ထွက် ၍ ဗေ ရ ရှေ ဘ အ ရပ် သို့ သွား လေ ၏။ ^၂၄ ထို ည ၌ ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် သူ့ အား ကိုယ် ထင် ရှား ပြ ၍ “ငါ သည် သင့် ဖ ခင် အာ ဗြ ဟံ ၏ ဘု ရား ဖြစ် ၏။ မ ကြောက် နှင့်။ အ ကြောင်း မူ ကား ငါ သည် သင် နှင့် အ တူ ရှိ ၏။ ငါ သည် သင့် ကို ကောင်း ချီး ပေး ၍ ငါ ၏ အ စေ အ ပါး အား ဗြ ဟံ အ တွက် ကြောင့် သင် ၏ သား စဉ် မြေး ဆက် ကို များ ပြား စေ မည်” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။ ^၂၅ ဣ ဇက် သည် ထို အ ရပ် ၌ ယဇ် ပလ္လင် ကို တည် ၍ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ နာ မ တော် ကို ခေါ် ဆို ပတ္ထ နာ ပြု ပြီး လျှင် ထို အ ရပ် တွင် တဲ ကို ဆောက် လေ ၏။ သူ ၏ အ စေ အ ပါး တို့ သည် လည်း ထို အ ရပ် တွင် ရေ တွင်း ကို တူး ကြ ၏။

^၂၆ အ ဘိ မ လက် မင်း ကြီး သည် သူ ၏ မိတ် ဆွေ အ ဟု ဇတ်၊ သူ ၏ စစ် သူ ကြီး ဖိ ကော လ တို့ နှင့် အ တူ ဂေ ရာ မြို့ မှ ဣ ဇက် ရှိ ရာ သို့ ရောက် လာ ကြ ၏။ ^၂၇ ဣ ဇက် က “သင် တို့ သည် အ ကျွန်ုပ် ကို မုန်း ၍ သင် တို့ ထံ မှ နှင် ထုတ် ခဲ့ လျက် နှင့် ပင် အ ဘယ် ကြောင့် အ ကျွန်ုပ် ထံ သို့ လာ ကြ သ နည်း” ဟု သူ တို့ အား ဆို ၏။ ^၂၈ သူ တို့ က လည်း “ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် သင် နှင့် အ တူ ရှိ တော် မူ ကြောင်း ကို ငါ တို့ အ မှန် သိ မြင် သည် ဖြစ် ၍ သင် နှင့် ငါ တို့ နှစ် ဦး နှစ် ဖက် အ ကြား ၌ ကျိန် ခြင်း ကို ပြု လျက် ပ ဋိ ညာဉ် ဖွဲ့ ကြ စို့ ဟု ငါ တို့ တောင်း ဆို ၏။ ^၂၉ ထို့ ကြောင့် ငါ တို့ သည် သင့် ကို မ ထိ၊ သင့် အ ပေါ် ကောင်း မြတ် သော အ ရာ ကို သာ ပြု ပြီး သင့် ကို ငြိမ်း ချမ်း စွာ လွှတ် လိုက် သ ကဲ့ သို့ သင် သည် လည်း ငါ တို့ ကို ဘေး အန္တ ရာယ် မ ပြု နှင့်။ အ ကယ် စင် စစ် သင် သည် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ ကောင်း ချီး ကို ခံ ရ သော သူ ဖြစ် ၏” ဟု ဆို ကြ ၏။ ^၃၀ ထို အ ခါ ဣ ဇက် သည် သူ တို့ အ တွက် စား သော က် ပွဲ တည် ခင်း ၍ သူ တို့ သည် စား သောက် ကြ ၏။

^၃၁ သူ တို့ သည် နံ နက် စော စော ထ ၍ တစ် ဦး နှင့် တစ် ဦး ကျိန် ဆို ခြင်း ကို ပြု ကြ ၏။ ထို့ နောက် ဣ ဇက် သည် သူ တို့ ကို လွှတ် လိုက် သ ဖြင့် သူ တို့ သည် ငြိမ်း ချမ်း စွာ ပြန် သွား ကြ ၏။ ^၃၂ ထို နေ့ ၌ ပင် ဣ ဇက် ၏ အ စေ အ ပါး တို့ သည် လာ ၍ “အ ကျွန်ုပ် တို့ သည် ရေ ကို ရှာ တွေ့ ပါ ပြီ” ဟု ဆို လျက် သူ တို့ တူး သော ရေ တွင်း အ ကြောင်း ကို ဣ ဇက် အား ပြော ကြား ကြ ၏။ ^၃၃ ဣ ဇက် သည် ထို ရေ တွင်း ၏ အ မည် ကို ရှေ ဘ ’ကျိန် ဆို ခြင်း’ ဟူ သော အ ဓိပ္ပာယ် ရှိ ၏။ ဟု ခေါ် ၏။ ထို ကြောင့် ထို မြို့ ၏ အ မည် ကို ဗေ ရ ရှေ ဘ ’ကျိန် ဆို ခြင်း ရေ တွင်း’ ဟူ သော အ ဓိပ္ပာယ် ရှိ ၏။ ဟု ယ နေ့ တိုင် အောင် ခေါ် ကြ ၏။

^၃၄ ဧ သော သည် အ သက် လေး ဆယ် ရှိ သော အ ခါ ဟိတ္တိ လူ မျိုး ဗေ ရိ ၏ သ မီး ယု ဒိတ်၊ ဟိတ္တိ လူ မျိုး ဧ လုန် ၏ သ မီး ဗာ ရှ မတ် တို့ နှင့် အိမ် ထောင် ပြု လေ ၏။ ^၃၅ ထို မိန်း မ တို့ သည် ဣ ဇက် နှင့် ရေ ဗက္ကာ အ တွက် စိတ် သော က ရောက် စ ရာ အ ကြောင်း ဖြစ် ကြ ၏။

26

¹ There was a famine in the land, in addition to the first famine that was in the days of Abraham. Isaac went to Abimelech king of the Philistines, to Gerar.

² Yahweh appeared to him, and said, “Don’t go down into Egypt. Live in the land I will tell you about. ³ Live in this land, and I will be with you, and will bless you. For I will give to you, and to your offspring, all these lands, and I will establish the oath which I swore to Abraham your father. ⁴ I will multiply your offspring as the stars of the sky, and will give all these lands to your offspring. In your offspring all the nations of the earth will be blessed, ⁵ because Abraham obeyed my voice, and kept my requirements, my commandments, my statutes, and my laws.”

⁶ Isaac lived in Gerar. ⁷ The men of the place asked him about his wife. He said, “She is my sister,” for he was afraid to say, “My wife”, lest, he thought, “the men of the place might kill me for Rebekah, because she is beautiful to look at.”

⁸ When he had been there a long time, Abimelech king of the Philistines looked out at a window, and saw, and, behold, Isaac was caressing Rebekah, his wife. ⁹ Abimelech called Isaac, and said, “Behold, surely she is your wife. Why did you say, ‘She is my sister?’ ” Isaac said to him, “Because I said, ‘Lest I die because of her.’ ” ¹⁰ Abimelech said, “What is this you have done to us? One of the people might easily have lain with your wife, and you would have brought guilt on us!” ¹¹ Abimelech commanded all the people, saying, “He who touches this man or his wife will surely be put to death.”

¹² Isaac sowed in that land, and reaped in the same year one hundred times what he planted. Yahweh blessed him. ¹³ The man grew great, and grew more and more until he became very great. ¹⁴ He had possessions of flocks, possessions of herds, and a great household. The Philistines envied him. ¹⁵ Now all the wells which his father’s servants had dug in the days of Abraham his father, the Philistines had stopped, and filled with earth.

¹⁶ Abimelech said to Isaac, “Go away from us, for you are much mightier than we.” ¹⁷ Isaac departed from there, encamped in the valley of Gerar, and lived there. ¹⁸ Isaac dug again the wells of water, which they had dug in the days of Abraham his father, for the Philistines had stopped them after the death of Abraham. He called their names after the names by which his father had called them.

¹⁹ Isaac’s servants dug in the valley, and found there a well of flowing or, living; or, fresh. water. ²⁰ The herdsmen of Gerar argued with Isaac’s herdsmen, saying, “The water is ours.” So he called the name of the well Esek, Esek means ‘contention’. because they contended with him. ²¹ They dug another well, and they argued over that, also. So he called its name Sitnah. Sitnah means ‘hostility’. ²² He left that place, and dug another well. They didn’t argue over that one. So he called it Rehoboth. Rehoboth means ‘broad places’. He said, “For now Yahweh has made room for us, and we will be fruitful in the land.”

²³ He went up from there to Beersheba. ²⁴ Yahweh appeared to him the same night, and said, “I am the God of Abraham your father. Don’t be afraid, for I am with you, and will bless you, and multiply your offspring for my servant Abraham’s sake.” ²⁵ He built an altar there, and called on Yahweh’s name, and pitched his tent there. There Isaac’s servants dug a well.

²⁶ Then Abimelech went to him from Gerar with Ahuzzath his friend, and Phicol the captain of his army. ²⁷ Isaac said to them, “Why have you come to me, since you hate me, and have sent me away from you?” ²⁸ They said, “We saw plainly that Yahweh was with you. We said, ‘Let there now be an oath between us, even between us and you, and let’s make a covenant with you, ²⁹ that you will do us no harm, as we have not touched you, and as we have done to you nothing but good, and have sent you away in peace.’ You are now the blessed of Yahweh.” ³⁰ He made them a feast, and they ate and drank.

³¹ They rose up some time in the morning, and swore an oath to one another. Isaac sent them away, and they departed from him in peace. ³² The same day, Isaac’s servants came, and told him concerning the well which they had dug, and said to him, “We have found water.” ³³ He called it “Shibah”. Shibah means ‘oath’ or ‘seven’. Therefore the name of the city is “Beersheba” Beersheba means ‘well of the oath’ or ‘well of the seven’. to this day.

³⁴ When Esau was forty years old, he took as wife Judith, the daughter of Beeri the Hittite, and Basemath, the daughter of Elon the Hittite. ³⁵ They grieved Isaac’s and Rebekah’s spirits.